ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ, ಮುಂಜಾವಿನಲ್ಲಿ

ಲಾಕ್ ಡೌನ್, ಲಾಕ್ ಡೌನ್, ಲಾಕ್ ಡೌನ್. ಎಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ರು ಇದೇ ಪದ. ಟಿವಿ ಹಾಕ್ಲಿ, ರೇಡಿಯೋ ಟ್ಯೂನ್ ಮಾಡ್ಲಿ, ಪೇಪರ್ ಪುಟ ತಿರುಗಿಸಿಲಿ, ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಸ್ಕ್ರಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ರೂ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು ಇದು ಒಂದೇ ಪದ. ಹೇಗಪ್ಪಾ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳು, ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಫೀಸ್ಗೆ ಹೋಗ್ಬೇಕಾದ್ರೆ ಯಾರ್, ಯಾರು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತಾಗಿಸುತ್ತಾರೋ ಅಂತ ಹೆದರಿಕೊಳ್ಳುವುದರೊಳಗೆ ಕಂಪೆನಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸೆಂಟರ್ ಅನ್ನೇ ತಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. "ವೇರ್ ಪ್ರೊಫೆಷನಲ್ ಲೈಫ್ ಮೀಟ್ಸ್ ಪರ್ಸನಲ್" ಅಂತ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಮನೆ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮಿಂಗ್ ಅಂಗಡಿ ಓಪನ್ ಆಗೆ ಬಿಡ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಪಾಸಿಟಿವ್ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾದವು, ಇಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಜನರು ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು, ಅದ್ಯಾವುದೋ ಸಪ್ತ ಸಾಗರದಾಚೆ ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಜನರು ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡರಂತೆ, ಕೆಲವರು ತಿನ್ಲಿಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲದೇ, ಊರಿಗೆ ಹೋಗಲು ಆಗದೆ ನಿರಾಶ್ರಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಎನ್ನುವ ಸುದ್ದಿಗಳು ಸದಾ ಕಂಪ್ಲೇಂಟ್ ಮಾಡುವ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲೂ ದೇವರು ಇದ್ದಾನೆ ಅಂತ ಒಂದ್ ಸಾರಿ ಅನಿಸಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಕರೋನಾ ಅನ್ನುವ ಒಂದು ರೋಗ ಜನರು ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಸಾಧ್ಯ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ಮಾಡಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ. ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕಂಪೆನಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ಕೆಲಸಗಾರರ ಮನೆಯ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಿವೆ. "ಆಫೀಸ್ನಲ್ಲೇ ಓತ್ಲಾ ಹೊಡಿತಾರೆ, ಇನ್ನು