Paper Published Articles

ಮದುವೆ ಯಾಕಾಗಬೇಕು...!?

"ಋಣಾನುಬಂಧ ರೂಪೇಣ ಪಶು ಪತ್ನಿ ಸುತಾಲಯಃ " ಎನ್ನುವ ಮಾತಿನಂತೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏನೇ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಘಟನೆ ನಡೆಯಬೇಕಿದ್ದರೂ ಋಣ ಬೇಕಂತೆ. ಆದರೆ ಬದಲಾದ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಋಣಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಭಾವನೆಗಳಿಂದ , ಇಷ್ಟ-ಕಷ್ಟಗಳಿಂದ , ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಂದ , ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಂದ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಎಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮದುವೆ ವಿಚಾರ ನಿರ್ಧರಿತವಾಗುವುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಮುಂಚೆ ಒಂದು ಕಾಲ ಇತ್ತು , ಮದುವೆ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಮದುವೆಯ ಕನಸುಗಳು ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದವು , ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಯಾರಾದರೂ “ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಯಾವಾಗ.. ? ” ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ ಮುಖ ಕೆಂಪಾಗಿ , ಮನಸ್ಸು ಲಡ್ಡು ತಿಂತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆಯ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯರ ಮುಖ ಸಣ್ಣಗಾಗುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ವಿದ್ಯಮಾನಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿ , ಸ್ವಮನಸ್ಕ ವಯೋಮಾನದವರ ಮದುವೆ ಬಗೆಗಿನ ತೀರ್ಮಾನವನ್ನು ಆಲಿಸಿ , ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ಬರೆಯುವ ಮನಸ್ಸು ಆಯಿತು. ಒಂದು ಎಂಟು ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ 2016ರ ಆಸು ಪಾಸು , ನಾನು ನನ್ನ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ವೃತ್ತಿ ಜೀವನವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ ಕಾಲ. ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರೊಬ್ಬರು ಅವರ ಮಗನ ಮದುವೆ ಆಹ್ವಾನಕ್ಕೆ ಎಂದು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಅವರ ಮಗ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನನಗಿಂತ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವನಿದ್ದ ಅಷ್ಟೇ. ನನಗೆ ಇನ್ನು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ , ನಾನೂ ಅ

ಭಾಗ - ೧ ಸುಂಯ್ ಎಂದು ಬಿಸುವ ತಂಗಾಳಿ ಜೊತೆ ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ವರುಣ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲಿನ ಆರ್ಭಟದೊಂದಿಗೆ ಹಾಜರಾಗಿದ್ದ. ಏಪ್ರಿಲ್ ಮೇ ಬಂತು, ಮದುವೆ ಸೀಸನ್ ಶುರುವಾಯ್ತು, ಇನ್ನು ಯಾರ್ ಗರ್ಲ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಯಾರ ಹೆಂಡ್ತಿ ಆಗ್ತಾಳೋ, ಯಾರ್ ಬಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಯಾರ ಗಂಡ ಆಗ್ತಾನೋ, ಅನ್ನೋ ಮಿಮ್ಸ್ ಓದಿಕೊಂಡು ನಾನು ಕಾಫಿ ಡೇಯಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಇದ್ದೇ. ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ಗೆ ಒಂದು ಕಾಲ್ ಬಂತು. ಅದು ಅವಳೇ ಸಹನಾ, “ತಣ್ಣೀರುಬಾವಿ ಬೀಚ್ ಹತ್ರಾ ಬರ್ತಿಯಾ..? ಏನೋ ಮಾತಾಡ್ಬೇಕು..” ಅಂತಾ ಕರೆದ್ಲು. ತಡಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಹುಡುಗೀರು ಕರೆದರೆ ಓಡಿ ಹೋಗುವ ಬಾಯ್ಸ್ ಗೇನು ಕಮ್ಮಿಯಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ, ಆದ್ರೆ ನಾನು ಅಂಥವನಲ್ಲ ನಡೆದುಕೊಂಡೆ ಹೋದೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಯಿತು ಅವಳು ಕರೆದಿದ್ದು ನನ್ನನ್ನು ಅವಳ ಮದುವೆಗೆ ಇನ್ವೈಟ್ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಅಂತ. ಹುಡುಗಿಯರೇ ಹಾಗೆ ಕಣ್ರೀ ಲವ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡೋದು ಕಾಫಿ ಡೇಯಲ್ಲಿ , ಆದ್ರೆ ಅದನ್ನು ಎಂಡ್ ಮಾಡೋದು ಇಂಥ ಬೀಚ್ಗಳ ಹತ್ರಾ ಅಥವಾ ಹೊಳೆ ಹತ್ರ. ಶಾಕ್ ಗೆ ಹಾರ್ಕೊಂಡು ಸತ್ತರೆ ಸಾಯಲಿ ಅಂತ ಇರಬಹುದು..? ನನಗಂತೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ ಅವಳು ನನ್ನ ಲವರ್ ಅಲ್ಲಾ, ನಾನು ಅವಳ ಬಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಲ್ಲಾ, ನಾನು ಅವಳ ಒಬ್ಬ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಷ್ಟೇ. ಅವಳು ಹೋದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ, ಹೊರಗಡೆ ಕೂಡ ಮೂವಿಯಲ್ಲಿ ಆಗುವ ತರಹ ಜೋರಾಗಿ ಮಳೆ ಬಂತು. ಹಾಗಾದ್ರೆ ನನ್ನ ಹಾಗೂ ಸಹನನ ಪರಿಚಯ ಆಗಿದ್ದೇ

ಎಲ್ ಕಣ್ ಹಾಯ್ಸರೂ ನೀರೇ ತುಂಬ್ಕಂಡಿಪ್ಪು ಸಮುದ್ರದಿಂದ ಕೂಗಳತಿ ದೂರದಲಿಪ್ಪು ಊರ್ ನಮ್ದೇ. ಊರ್ ಅಂದ್ ಮ್ಯಾಲೆ ದೇವಸ್ಥಾನ. ದೈದ್ ಮನಿ ಸಾಮಾನ್ಯ , ಹಂಗೆ ನಮ್ ಊರಂಗು ಮಹಾಲಿಂಗೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ಮಹಾಗಣಪತಿ ದೇವ್ಸ್ಥಾನ ಇತ್. ದೇವ್ಸ್ಥಾನದ ಸುತ್ತ ತೆಂಗಿನ್ ತೋಟವೆ , ಬದಿಯಂಗ್ ಪುಷ್ಕರಣಿ , ಪುಷ್ಕರಣಿ ದಂಡೆಂಗೆ ನಾಗನ್ ಬನ. ದೇವ್ಸ್ಥಾನದ ಸುತ್ತ ತೋಟ ಆರ್ಮೆಲೆ ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಾದ ಗೆದ್ದಿ , ಗೆದ್ದಿ ಅಂಚಂಗೆ ನೆಡ್ಕಂಡ್ ಹೊರೆ ಮೊದಲ್ ಸಿಕ್ಕುದೆ ದೇವ್ಸ್ಥಾನದ ಭಟ್ರು ಅಡಿಗಳ ಮನಿ , ಅಡಿಗಳ ಹೆಂಡ್ತಿ ಕಮಲಮ್ಮ ತುಂಬ ದೈವ ಭಕ್ತ್ರೆ. ದಿನಾ ಬೈಸರಿ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗೆದ್ದಿ ಅಂಚಂಗೆ ನೆಡ್ಕಬಂದು , ನಾಗನ್ ಬನಕ್ಕೆ ದೀಪ ಇಟ್ಟಿಕ್ ಹೊತಿದಿರ್. ಅಡಿಗಳ ಮನೆಗೆ ಕೈ ಕಾಲ್ ಗೆಲ್ಲಾ ಆಳೇ. ಮನಿ ತುಂಬಾ ದೆನ , ಹೋರಿ , ಎಮ್ಮಿ , ಒಂದ್ ನಾಯಿ , ಎರಡ್ ಬೆಕ್ಕು ಎಲ್ಲಾ ಇತ್ತ್. ಗೆದ್ದಿ ಕೆಲ್ಸ , ತೋಟದ್ ಕೆಲ್ಸ ಅಂದೇಳಿ , ಮನಿಗ್ ಎಸ್ಟೋತಿಗೂ ಕೆಲ್ಸ್ದೋರ್. ಅವ್ರಿಗೆ ಚಾ , ತಿಂಡಿ ಮಾಡ್ಕಂಡ್ , ಮನಿ ಕಂಡ್ ಕಂಬುದ್ ಅಡಿಗಳ ಹೆಂಡ್ತಿ. ದೇವ್ಸ್ಥಾನದ ಕೆಲ್ಸ ಮುಗ್ಸಿ , ಮನಿಗ್ ಬಂದ್ ಉಂಡ್ಕಂಡ್ , ಒಂದ್ಗಳ್ಗಿ ಮನಿಕಂಡ್ ಎದ್ರೆ , ಮನಿ ತುಂಬಾ ಜನವೇ , ಎಂತಕ್ ಗೊತಿತಾ.. ? ಅಡಿಗಳ ಹತ್ರ ಜಾತ್ಕ ತೊರ್ಸುಕ್. “ಅವರ್ ಹೇಳದ್ ಹೆಳ್ದಂಗ್ ಆತ್” ಅಂದೇಳಿ , ನಮ್ ಊರಿನವ್ರಲ್ದೇ , ಘಟದ್ ಮೇಲಿನೋರು “ಒಂದ್ಗಳಿಗಿ ಅಡಿಗ್ರ ಹತ್ರ ಕೆಂಬ” ಅಂದ್ ಬೆಳ್ಗಯ್ಕಾರ್ ಮನಿ

Search This Blog

ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ, ಮುಂಜಾವಿನಲ್ಲಿ