ನಿನ್ನ ಮದುವೆಯ ಕರೆಯೋಲೆ


ಭಾಗ - ೧
ಸುಂಯ್ ಎಂದು ಬಿಸುವ ತಂಗಾಳಿ ಜೊತೆ ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ವರುಣ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲಿನ ಆರ್ಭಟದೊಂದಿಗೆ ಹಾಜರಾಗಿದ್ದ. ಏಪ್ರಿಲ್ ಮೇ ಬಂತು, ಮದುವೆ ಸೀಸನ್ ಶುರುವಾಯ್ತು, ಇನ್ನು ಯಾರ್ ಗರ್ಲ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಯಾರ ಹೆಂಡ್ತಿ ಆಗ್ತಾಳೋ, ಯಾರ್ ಬಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಯಾರ ಗಂಡ ಆಗ್ತಾನೋ, ಅನ್ನೋ ಮಿಮ್ಸ್ ಓದಿಕೊಂಡು ನಾನು ಕಾಫಿ ಡೇಯಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಇದ್ದೇ. ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ಗೆ ಒಂದು ಕಾಲ್ ಬಂತು. ಅದು ಅವಳೇ ಸಹನಾ, “ತಣ್ಣೀರುಬಾವಿ ಬೀಚ್ ಹತ್ರಾ ಬರ್ತಿಯಾ..? ಏನೋ ಮಾತಾಡ್ಬೇಕು..” ಅಂತಾ ಕರೆದ್ಲು. ತಡಮಾಡಲಿಲ್ಲ ಹುಡುಗೀರು ಕರೆದರೆ ಓಡಿ ಹೋಗುವ ಬಾಯ್ಸ್ ಗೇನು ಕಮ್ಮಿಯಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ,  ಆದ್ರೆ ನಾನು ಅಂಥವನಲ್ಲ ನಡೆದುಕೊಂಡೆ ಹೋದೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಯಿತು ಅವಳು ಕರೆದಿದ್ದು ನನ್ನನ್ನು ಅವಳ ಮದುವೆಗೆ ಇನ್ವೈಟ್ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಅಂತ. ಹುಡುಗಿಯರೇ ಹಾಗೆ ಕಣ್ರೀ ಲವ್ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡೋದು ಕಾಫಿ ಡೇಯಲ್ಲಿ , ಆದ್ರೆ ಅದನ್ನು ಎಂಡ್ ಮಾಡೋದು ಇಂಥ ಬೀಚ್ಗಳ ಹತ್ರಾ ಅಥವಾ ಹೊಳೆ ಹತ್ರ. ಶಾಕ್ ಗೆ ಹಾರ್ಕೊಂಡು ಸತ್ತರೆ ಸಾಯಲಿ ಅಂತ ಇರಬಹುದು..? ನನಗಂತೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ ಅವಳು ನನ್ನ ಲವರ್ ಅಲ್ಲಾ, ನಾನು ಅವಳ ಬಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಲ್ಲಾ, ನಾನು ಅವಳ ಒಬ್ಬ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಷ್ಟೇ. ಅವಳು ಹೋದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ, ಹೊರಗಡೆ ಕೂಡ ಮೂವಿಯಲ್ಲಿ ಆಗುವ ತರಹ ಜೋರಾಗಿ ಮಳೆ ಬಂತು. ಹಾಗಾದ್ರೆ ನನ್ನ ಹಾಗೂ ಸಹನನ ಪರಿಚಯ ಆಗಿದ್ದೇಲಿ..? ಅನ್ನೋ ಕುತೂಹಲ ಇರಬೇಕಲ್ಲ ಬನ್ನಿ ಒಂದು ಫ್ಲ್ಯಾಶ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಹೋಗೋಣ.
ಅವತ್ತು ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೀಬೋರ್ಡನ್ನು ಕೊಟ್ಟುತ ಕೂತಿದ್ದೆ. ಸಡನ್ನಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ಕಾಲ್ ಬಂತು. “ಏನಪ್ಪಾ ಸಡನ್ನಾಗಿ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದಾರೆ, ಏನಾದರೂ ಆಗಿರಬಹುದಾ” ಅನ್ನುವ ಕುತೂಹಲ ಹಾಗೂ ಹೆದರಿಕೆಯಿಂದ ಕಾಲ್ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡಿದೆ. ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಪಿತಾಮಹ ಫೋನ್ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದರು. “ನಿನಗೆ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಬಂಧ ಬಂದಿದೆ, ಹುಡುಗಿ ಮನೆಯವರು ತುಂಬಾ ಅರ್ಜೆಂಟಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ, ಹುಡುಗಿ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲೇ ಇರೋದಂತೆ, ಇವತ್ತು ದಿನ ಒಳ್ಳೆಯದಿದೆಯಂತೆ ನೀವಿಬ್ರೂ ಮಾತನಾಡಿದ್ರೆ ನಾವು ಮುಂದುವರಿಯಬಹುದು, ಇವತ್ತು ಸಂಜೆ ಐದು ಗಂಟೆಗೆ ಕಾಫಿ ಡೇಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ತಾಳಂತೆ, ಹೋಗ್ತೀಯಾ…?” ಅಂತಾ ಕೇಳಿದರು, ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪ ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಜೈ ಅಂತ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ.
ನನ್ನ ಹಾರ್ಟ್ ಅವಾಗ್ಲೇ ಚುಟುಚುಟು ಅಂತ ಹೇಳಿತ್ತು. ಮೈ ಚುಮುಚುಮು ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿತ್ತು. ಎಷ್ಟೋತ್ತಿಗೆ ಐದು ಗಂಟೆಯಾಗುತ್ತೆ, ಯಾವಾಗ ಅವಳನ್ನು ನೋಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಹುಡುಗಿಗೆ ಏನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋದು ಅಂತ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಜೊತೆ ತುಂಬಾ ಡಿಸ್ಕಸ್ ಮಾಡಿ, ತುಂಬಾ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಚಾಕಲೇಟ್ ಇಷ್ಟ ಅನ್ನುವ ನಮ್ಮ ಪುಂಡಿರಾಜನ ಸಲಹೆಯಂತೆ, ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಚಾಕೊಲೇಟ್ ಕಿಸೆಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಸಿಟಿ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸೀಟು ಹಿಡಿದಿದ್ದೆ. ಬಸ್ ನಲ್ಲಿ ಹೋಗ್ತಾ ಇರಬೇಕಾದ್ರೆ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಮಳೆ ಶುರುವಾಯ್ತು. “ರೂಪಸಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೇಗಿರಲಿ ನಿನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ ಕೂತು…” ಎನ್ನುವ ಮುಗುಳ್ನಗೆ ಚಿತ್ರದ ಹಾಡು ಬಸ್ಸಿನ ಸ್ಪೀಕರ್ ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಬರುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ನಾವು ಅದೇ ಫೀಲಿಂಗ್ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ಹಾಗೆ ಮನಸ್ಸು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಹೋಯಿತು.
ಬಸ್ಸಿಂದ ಇಳಿದು, ಮುಖದ ಬೆವರು ಒರೆಸಿಕೊಂಡು ಕೂದಲೆಲ್ಲ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕಾಫಿ ಡೇ ಒಳಗೆ ಎಂಟ್ರಿ ಕೊಟ್ಟೆ. ಅವಳು ಆವಾಗ್ಲೆ ಬಂದು ಕೂತಿದ್ಲು. ಕಾಕತಾಳಿಯವೋ, ನನ್ನ ಗ್ರಹಚಾರವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಮುಗುಳು ನಗೆ ಹಾಡು ಕೇಳಿಕೊಂಡು ಬಂದೆ..ಆದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ರೆ ಹುಡುಗಿ ಮುಗುಳ್ನಗೆ ಮೂವಿ ಮೊದಲನೇ ಹೀರೋಯಿನ್ ತಂಗಿ ತರಹ ಇರೋದಾ… ಅವಳು ಕಂಡಾಪಟ್ಟೆ ಕ್ಯೂಟ್ ಆಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾ ಇದ್ದಳು. ಅವಳ ಅಂದಕ್ಕೆ ಕಾಫಿ ಡೇ ಎಂಟ್ರಿಯಲ್ಲೇ ಲವ್ ಎಟ್ ಫಸ್ಟ್ ಸೈಟ್ ಆಗಿ, ಕಾಲು ಎಡವಿ ಬೀಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಅನ್ನುವಾಗ ಯಾರೋ ಕೈ ಹಿಡಿದರು.
ನಾನು : ಹಾಯ್… ನಮಸ್ಕಾರ, ಗಣೇಶ್, ಗಣೇಶ್ ಬರ್ವೆ. ಅಂತ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಇಟ್ಟಿರುವ ಹೆಸರಿಗಿಂತ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಇಟ್ಟಿರುವುದೇ ಜಾಸ್ತಿ ಇದೆ. ನಿಮಗೆ ಹೇಗೆ ಇಷ್ಟಾನೋ ಹಾಗೆ ಕರಿಬಹುದು
ಅವಳು : ಸಹನಾ ಪುರಾಣಿಕ್ ಅಂತ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಎಂಸಿ ಯಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದೀನಿ…

ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ... 
ಭಾಗ - ೨
ನಾನು : ನಾನು ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ತಂತ್ರ ನಿರ್ಮಾತೃ( ಸಾಫ್ಟ್ವೇರ್ ಇಂಜಿನಿಯರ್), ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಬರಹಗಾರ, ತಲೆಕೆಟ್ಟಾಗೆಲ್ಲಾ ಏನಾದ್ರು ಗೀಚಿಕೊಂಡು ಕೂರುತ್ತೇನೆ. ನನ್ನ ಬರಹಗಳನ್ನು ಸೀರಿಯಸ್ಸಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಕೆಲವರು ಲವ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತಿರುಗುತ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ನಾನು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನು ಸಿಂಗಲ್.
ಹೌದು, ಡಾಕ್ಟ್ರೇ ಹಾರ್ಟ್ಗೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಏನಾದ್ರೂ ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಕೊಡ್ತೀರಾ…?
ಅವಳು :ಅಲ್ಲಾ….(ನಗ್ತಾ)….. ಯಾಕೆ…?
ನಾನು : ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡ್ತಾ ಬಂದೆ.. ಬಂದು ಕೂತ ಮೇಲೆ ಹಾರ್ಟ್ ಒಳಗೆ ಚುಮು ಚುಮು ಅಂತಾ ಇದೆ
ಅವಳು : ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತಾಡ್ತೀರಿ.
ನಾನು : ನೀವೊಂದು ನೂರಾ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಅವರು ಇರಬಹುದು ಈ ಮಾತು ಹೇಳಿದ್ದು. ಇರಲಿ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್.
ಹೇಳಿ ಏನು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರಂತೆ. ನೋಡಿ ಮಳೆಗಾಲ ಬೇರೆ ಶುರುವಾಗಿದೆ, ಇಬ್ರು ಒಪ್ಪಿ ಮದುವೆಯಾದ್ರೆ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಮಳೆಗಾಲದ ಒಳಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಗು ಅಳಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಬೇರೆ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲದೆ ಫ್ರೀಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಅವಳು : ಹಲೋ ಬಾಸ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ಲೋ ಡೌನ್. ಏನು ಭಾರಿ ಕನಸು ಕಟ್ಟಿರುವ ಹಾಗಿದೆ. ನಾನು ನಿಮಗೇನೋ ಹೇಳಬೇಕು… ನನ್ನ ಕಲೀಗ್ ಒಬ್ಬರನ್ನು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ, ಇಬ್ಬರು ಒಪ್ಪಿದ್ದೇವೆ ಅವನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತು. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳೋಕೆ ಭಯ. ಲಾಸ್ಟ್ ವೀಕ್ ಮೋಲ್ನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರು ಯಾರೋ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿದ್ದಾರೆ… ಅದಕ್ಕೆ ಇದೆಲ್ಲ…ಸಾರಿ…ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡಿ.
ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಅವಳ ಮಧ್ಯ ಅವನು ಅನ್ನೋನು ಬಂದಿದ್ದ..ನಾನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂತಾ ಇದ್ದ ವಸ್ತುವಿಗೆ ಬೇರೊಬ್ಬ ಮುಂಚೆನೇ ಪೇ ಮಾಡಿರೋ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು.
ನಾನು : ಓಕೆ… ಈವಾಗ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಅಷ್ಟು ಅರ್ಜೆಂಟಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರಂತಾ. ಆಯ್ತು ಬಿಡಿ ಹುಡುಗರೇ ಕೆಟ್ಟವರಾಗೋಣ. ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಹುಡುಗಿ ತುಂಬಾ ಕರಾಬಾಗಿದ್ದಾಳೆ, ಮುಟ್ಟಿ ಕೈ ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಫೋಟೋ ಬರೀ ಎಡಿಟಿಂಗ್ ಅಂತೆ ಅಂತ.
ಅವಳು ಕೋಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು. ಆದ್ರೂ ತುಂಬಾ ಕ್ಯೂಟ್ ಕಾಣ್ತಾ ಇದ್ದಳು. ಬಸ್ ನಲ್ಲಿ ಬರುವಾಗ ತಗೊಂಡು ಹೋದ ಚಾಕ್ಲೆಟ್ನ ಒಬ್ಬನೇ ತಿಂದುಕೊಂಡು ಬಂದೆ. ಹುಡುಗರು ಮಾಡುವ ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪೇನು ಗೊತ್ತಾ ಒಬ್ಳು ಹುಡುಗಿ ನಮ್ಮ ಕಡೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ಸಾಕು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಆಗುವ ತನಕ ಕನಸು ಕಂಡು ಬಿಡ್ತೀವಿ. ಅದು ಈಡೇರಲ್ಲಾ ಅಂದಾಗ ಹಾರ್ಟ್ ಕಿತ್ತು ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಹಾಗೆ ಆಗುತ್ತೆ.
ಮನೆಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ನನಗೆ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಮದುವೆ ಬೇಡ. ನಾನು ಹೇಳ್ತೀನಿ ಮುಂದೆ ನೋಡೋಣ ಇವಾಗ ಏನೂ ಕೇಳ್ಬೇಡಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದೆ.
ಆದರೆ ಕಥೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗೀತು ಅಂತ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಆದ್ರೆ ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ಬಿಗ್ ಬಜಾರ್ ಅಲ್ಲಿ ಇದು ಆರಂಭ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಅವತ್ತು ಶಾಪಿಂಗ್ ಗೆ ಅಂತಾ ಬಿಗ್ ಬಜಾರ್ ಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಬಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಕ್ಯೂ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ಇದ್ದಳು. ನನ್ನ ನೋಡಿ ಕ್ಯೂಟ್ ಆಗಿ ಸ್ಮೈಲ್ ಎಸೆದ್ಲು, ನನ್ನ ಹಾರ್ಟಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಬಿತ್ತು. ನಾನು ಸಣ್ಣದಾಗಿ ಹಲ್ಲು ತೋರಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡೋದು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಪ್ಲೇಟ್ನಲ್ಲಿರುವ ತಿಂಡಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಬಾಯಿ ನೀರು ಸುರಿಸಿದರು ಅಷ್ಟೇ.
ಬಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಎಲ್ಲಾ ಆಯ್ತು
ಅವಳು : ಹಾಯ್ ಗಣೇಶ್… ಹೇಗಿದ್ದೀರಾ
ನಾನು : ನನಗೇನಾಗಿದೆ, ಸಕ್ಕತಾಗಿದಿನಿ… ಏನು.. ಯಾರಿಗೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ..?
ಅವಳು : ಲಗೇಜ್ ಜಾಸ್ತಿ ಇದೆ, ಸ್ಕೂಟಿ ಹೊರಗಡೆ ಪಾರ್ಕ್ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಫ್ರೆಂಡ್ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಸೋ ವೇಟಿಂಗ್.
ನಾನು : ಬನ್ನಿ, ನಾನು ಹೆಲ್ಪ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಇರ್ಲಿ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲಾ. ನಿಮಗ್ಯಾಕೆ ಸುಮ್ನೆ ತೊಂದ್ರೆ.
ನಾನು : ಬಂದ್ರಿ ನಾನೇನು ತಲೆ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಲ್ಲಾ.
ಅವಳು : ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್
ಸ್ಕೂಟಿ ಹತ್ತಿರ ಅವಳ ಲಗೇಜ್ ಎಲ್ಲಾ ತಂದುಕೊಟ್ಟೆ ಅವಳು : ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ನೀವು ಎಲ್ಲಿರೋದು..?
ನಾನು : ಇಲ್ಲೇ.. ಉರ್ವ ಸ್ಟೋರ್ ನಲ್ಲಿ ರೂಮ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ.
ಅವಳು : ಬನ್ರಿ, ನಮ್ಮ ಮನೆ ಅಶೋಕ್ ನಗರದಲ್ಲಿರುವುದು ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ.
ನಾನು : ಬೇಡ.. ಬಿಡಿ ನಾನು ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಹೋಗ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಬಂದ್ರಿ…ನಾನು ಏನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹೊತ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಲ್ಲಾ.
ಹುಡ್ಗೀರ ಸ್ಕೂಟಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಕೂತುಕೊಂಡು ಹೋಗೋದ್ರಲ್ಲೂ ಏನೋ ಒಂತರಾ ಮಜಾ ಇದೆ ಕಣ್ರೀ…
ಆದ್ರೆ ನನ್ನ ಪುಣ್ಯ, ಅವಳ ಗ್ರಹಚಾರ ನಮಿಬ್ರನ್ನ ಅವಳ ಅಪ್ಪ ನೋಡಿ ಬಿಟ್ರು…
ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ... 

ಭಾಗ - ೩
ಫುಲ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಲ್ಲಿ ಹಂಪ್ಸ್ ಗಳನ್ನು ಹಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ರಥ ಯಾಕೋ ಸ್ಲೋ ಡೌನ್ ಆಯಿತು.
ಅವಳು : ಅಯ್ಯೋ… ಅಪ್ಪಾ…
ನಾನು : ಅಪ್ಪನಾ…?? ನನ್ನಪ್ಪ ಯಾವಾಗ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದ್ರು..
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಅಲ್ಲಾ ರೀ… ನನ್ನಪ್ಪ…
ನಾನು : ನೋಡಲಿ ಬಿಡಿ, ಅಳಿಯ ಮಗಳು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದಾರಂತಾ, ಖುಷಿ ಪಡ್ತಾರೆ.
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿ ಶುಂಠಿ… ಎನ್ ಕಿಂಡಲಾ…? ನಾನು ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ ಅಂತಾ ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ರೀ ಹೇಳೋದು. ಹುಡುಗರೆಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟೇ. ಓನರ್ ನಾಯಿ ಮರೀನಾ ಬಿಟ್ಟು ಆ ಕಡೆ ಈ ಕಡೆ ಹೋದ್ರೆ ಸಾಕು ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಪ್ಯಾಕೆಟ್ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಬಂದ್ ಬಿಡ್ತೀರಾ.
ನಾನು : ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡ್ರಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೀವು ಯಾಕೆ ನಾಯಿ ಮರಿ ಅನ್ಕೋತೀರಾ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ಹಾಕಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಇಲ್ಲಾ. ಬರೀ ಕಾಳುಹಾಕಿ ಅಭ್ಯಾಸ.
ಗಾಡಿ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾಡಿ, ಹೋಗೋಣ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಹೇಳಬೇಕು ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳಿಕೊಡ್ತೀನಿ.
ನನ್ನನ್ನು ನನ್ನ ರೂಮ್ ಹತ್ರ ಬಿಟ್ಲು.
ನಾನು : ನೋಡಿ ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಎದುರುಗಡೆಯಿಂದ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ ಆಗಿದ್ದಾರೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ವಾ…? ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ನೋಡಿದ್ರು ನಾನ್ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡೋಕೆ ಬಂದ ಹುಡುಗ ನಾನೇ ಅಂತ ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲ್ಲಾ. ಕೇಳಿದ್ರೆ ಯಾರೋ ಪೇಷೆಂಟ್ ರಕ್ತ ಕೊಟ್ಟು ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದ ಮನೆಗೆ ಬಿಟ್ಟೆ ಅಂತಾ ಹೇಳಿ.
ಅವಳು : ನಂಬ್ತಾರಾ…
ನಾನು : ನಂಬೆ ನಂಬ್ತಾರೆ.. ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ. ಬೈ ಸಿಗೋಣ.
ಅವಳು : ಮತ್ತೆ ಸಿಗ್ತೀರಾ…?
ನಾನು : ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇದೆ. ಬೈ…ಬೈ
ಯಾಕೋ ಈ ಇನ್ಸಿಡೆಂಟ್ ಆದ ಮೇಲೆ ಭೂಮಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ದುಂಡಾಗಿದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತು. “ದೇವ್ರೇ ಇನ್ನೊಂದು ಸಾರಿ ಮೀಟ್ ಮಾಡಿಸಪ್ಪಾ” ಅಂತ ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ನಾನು ಕಾಯ್ಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ದೆ.
ಒಂದು ವಾರ ಕಳೆದಿತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಅವತ್ತು ಸಂಕಷ್ಟಹರ ಚತುರ್ಥಿ. ಆಫೀಸ್ ಮುಗಿಸಿ ಗಣಪನ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಉರ್ವ ಸ್ಟೋರ್ನಲ್ಲಿರುವ ಗಣಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ದೇವರು ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ನನ್ನು ಶಾರ್ಟ್ ಲಿಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ ಬೋನಸ್ ಬೇರೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದ. ನಾನು ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಇನ್ನೇನು ಹೊರಡಬೇಕು ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೀರೆ ಉಟ್ಕೊಂಡು, ಮುಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಿಗೆ ಹೂವು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣು ಕಾಯಿ ಬುಟ್ಟಿ ಜೊತೆ ಸಹನಾ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮುಖ್ಯದ್ವಾರದಿಂದ ಒಳಗೆ ಬಂದ್ಲು.
ಅವಳನ್ನು ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ “ಆ ಹುಡುಗ ಎಷ್ಟು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದಾನಪ್ಪ” ಅನಿಸ್ತು.
ಅವಳು : ಹಾಯ್ ಏನ್ರಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ..? ನಾನು : ಇಲ್ಲ ಲೈನ್ ಹಾಕ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ..?
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿ ಆಯ್ತಾ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸಿ.
ನಾನು : ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ತೃಪ್ತಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟು ಆಯ್ತು. ಆದ್ರೆ ಏನ್ ಮಾಡೋದು ನಮ್ಮಂಥ ಒಳ್ಳೇ ಹುಡುಗ್ರು ದೇವರನ್ನು ನೋಡೋಕೆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬಂದ್ರೂ ಲೈನ್ ಹಾಕೋಕೆ ಬರ್ತಾರೆ ಅನ್ಕೋತೀರಾ.
ಅವಳು : ಮತ್ತೆ ಸತ್ಯ ತಾನೇ..? ನೀವು ಸ್ವಾಮಿ ಕಾರ್ಯ ಸ್ವಕಾರ್ಯ ಎರಡೂ ಅಗತ್ತೇ ಅಂತ ಬರೋರಲ್ವಾ..?
ಇರಿ ನಾನು ಅರ್ಚನೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ ಮಾತಾಡೋಣ
ನಾನು : ಇಲ್ಲಾ… ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲ್ಸ ಇದೆ
ಅವಳು : ಹಲೋ ಡ್ಯೂಡ್ ತಾವು ಸಿಂಗಲ್ ಅಂತ ಗೊತ್ತು ಬರ್ತೀನಿ ಇರಿ ಒಂದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ
ಹುಡುಗರು ಎಷ್ಟೇ ಫ್ರೀ ಇದ್ರೂ ಹುಡುಗೀರ ಮುಂದೆ ಸಕತ್ ಬ್ಯುಸಿ ಅಂತ ತೋರಿಸಬೇಕಂತೆ ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನನಗೆ ಲೈನಾ ಹೊಡಿತಾ ನನಗೋಸ್ಕರ ಕಾಯ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ ಅಂತ ಊರು ತುಂಬಾ ಹೇಳ್ಕೊಂಡು ಬಂದ್ ಬಿಡ್ತಾರೆ.
ಅರ್ಚನೆ ಆರತಿ ಎಲ್ಲ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಗೆ ಬಂದ್ಲು ನಾನು ದೇವಸ್ಥಾನದ ದ್ವಾರದಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಮಾತಾಡ್ತಾ ಮುಂದೆ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋದ್ವಿ.
ಅವಳು : ಮತ್ತೆ ಆಯ್ತಾ ಕಣ್ ತಂಪು ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಕೈ ಹಿಡಿಯಿರಿ ಪ್ರಸಾದ ತಿಂದು ಹೊಟ್ಟೆ ತಂಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ
ನಾನು : ರೀ ಆ ತರಹ ಹುಡುಗ ಅಲ್ಲ ಕಂಡ್ರಿ ನಾನು ಅವಳು : ಹಹಹ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ… ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಅವತ್ತು ಕೊಟ್ಟ ಐಡಿಯಾ ನನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಎದುರು ವರ್ಕೌಟ್ ಆಯ್ತು.
ನಾನು : ಅವತ್ತು ಆಗಿದ್ದ ಘಟನೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ನಿಮ್ಮಪ್ಪನ ಕಣ್ಣು ಭಾರಿ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್ ಇದೆ. ಅವಳು : ಮತ್ತೆ ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು ಕೇಸರಿ ಬಾತ್ ತಿನ್ನೋಕೆ ಹೋಗಿಲ್ವಾ.
ನಾನು : ಇಲ್ಲ ನಿಮ್ಮಂತ ಹಾರ್ಟ್ ಕಿವಚೋ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕ್ಕಿ, ಮತ್ತೆ ಮದುವೆ ಮೇಲೆ ಬೇಜಾರಾಗಿ ಯಾಕೆ ಸುಮ್ನೆ ಅಂತ ಎರಡು ವರ್ಷ ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದು ಬಿಡೋಣ ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ.
ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ತಲೆ ಸುತ್ತು ಬರುವ ಹಾಗೆ ಆಗಿ ನಿಂತುಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ ಆಗದೇ. ಹಣ್ಣು ಕಾಯಿ ಬುಟ್ಟಿ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು ನನ್ನ ಭುಜ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಿಂತಳು.
ಅವಳು : ಗಣೇಶ್ ಯಾಕೋ ಜೋರು ತಲೆ ಸುತ್ತುತ್ತಾ ಇದೆ, ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದಿಡಲಿಕ್ಕೆ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ, ಕಣ್ಣೆಲ್ಲಾ ಮಂಜಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಮಾತಾಡ್ತಾ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದ್ಲು. ಬೀಳ್ತಾ ಇದ್ದ ಅವಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡೆ ಅದು ನನಗೆ ಅವಳ ಮೊದಲ ಸ್ಪರ್ಶ….
ಲ ಲ ಲ ಲ ಲ ಲ ಲಲಲಾ ಲಲಲಾ…… ಐ ಲವ್ ಯು…… ಐ ಲವ್ ಯು….
ಜೀವ ಹೂವಾಗಿದೆ….. ಭಾವ ಜೇನಾಗಿದೆ. ಬಾಳು ಹಾಡಾಗಿದೆ…. ನಿನ್ನ ಸೇರಿ ನಾನು…
ಈ ಹಾಡು ಫುಲ್ ಸ್ವಿಂಗ್ ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಆ ಟೈಮಲ್ಲಿ ಓಡ್ತಾ ಇತ್ತು.
ಸಂಜೆ ತಂಗಾಳಿ ತಂಪಾಗಿ ಬೀಸಿ….. ಹೂವ ಕಂಪನ್ನು ಹಾದಿಗೆ ಹಾಸಿ…. ತಂದಿದೆ ಹಿತವ ನಮಗಾಗಿ….
ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ... 

ಭಾಗ - ೪
ಅವಳನ್ನು ಹಾಗೇ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ಅಶ್ವತ್ಥ ಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿದೆ. ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ಮನೆಯಿಂದ ನೀರು ತಂದು ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದವಳ ಎಚ್ಚರವಾಗಿಸಿದೆ.
ನಾನು : ಸಹನಾ…. ಸಹನಾ…. ಏನಾಯ್ತು ಎದ್ದೇಳಿ.
ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರು ಕುಡಿದು, ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಕೂತಳು.
ಸಹನಾ : ಸಂಕಷ್ಟ ಹರ ಚೌತಿ ಅಲ್ವಾ ಬೆಳಗ್ಗೆಯಿಂದ ಉಪವಾಸ ಇದ್ದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ತಲೆ ಸುತ್ತು ಬಂತು.
ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಗಣೇಶ್ ನೀವು ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಏನಾಗ್ತಾ ಇದ್ನೋ. ಆ ಗಣೇಶನೇ ಈ ಗಣೇಶ ನನ್ನ ಕಳುಹಿಸಿರಬೇಕು.
ನಾನು : ಇಲ್ಲೇ ಕೂತಿರಿ, ನೀರು ಕೊಟ್ಟರು ಪಾತ್ರೆ ಕದ್ದುಕೊಂಡು ಹೋದ ಅಂತ ಹೇಳಬಹುದು ಕೊಟ್ಟು ಬರ್ತೀನಿ.
ಓಡಿಹೋಗಿ ಪಾತ್ರೆ ಕೊಟ್ಟು ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಿದೆ ಪಾಪ ಆ ಮನೆಯವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಗಂಡ ಹೆಂಡ್ತಿ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು
ಮನೆಯವರು : ಸ್ವಲ್ಪ ಇರಪ್ಪ ಬಾಯಿಗೆ ಸಕ್ರೆ ಹಾಕ್ತೀನಿ. ಹೆಂಡ್ತಿ ಗರ್ಭಿಣಿ ಆಗಿದ್ದಾಳೆ ಅನಿಸುತ್ತೆ.
ನಾನು : ಛೇ ಛೇ.. ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ ಉಪವಾಸ ಮಾಡಿ ತಲೆ ಸುತ್ತು ಬಂದಿದೆ ಅಷ್ಟೆ. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ನಿಮ್ಮ ಮಾತು ಕೇಳಿಯೇ ಬಾಯಿಗೆ ಸಕ್ರೆ ಬಿದ್ದ ಹಾಗಾಯಿತು.
ಮನೆಯವರು : ಆಯ್ತಪ್ಪ ಬೇಗ ನಿನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿಗೆ ಒಂದು ಗಂಡು ಮಗು ಆಗಲಿ.
ನಾನು : ನಿಮ್ಮ ಬಾಯಿ ಹರಕೆಯಿಂದ ಹಾಗೇ ಆಗ್ಲಿ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಬರ್ತೀನಿ.
ಆ ಗಣೇಶನೇ ಇವರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಮಾತು ಆಡಿಸಿದನೋ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ.
ಅವಳು ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಪ್ರಸಾದ ಮೆಯ್ತಾ ಇದ್ದಳು
ನಾನು : ಬಂದ್ರಿ ಹೊರಡೋಣ. ಎತ್ಕೊಂಡ್ ಹೋಗ್ಬೇಕ..?
ಅವಳು : ಸಾಕು ಗುರುಗಳೇ ತಮ್ಮ ಸಹಾಯ ನಾನೇ ನೆಡಿತೀನಿ… ಹೌದು ಆ ಮನೆಯವರು ಏನು ಸಂಬಂಧಿಕರಾ…? ಅಷ್ಟು ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ರಿ.
ನಾನು : ಬೇಡ ಬಿಡಿ… ನೀವು ಹೇಳಿದ್ರೆ ಬೈತೀರಿ.
ಅವಳು : ಹೇಳ್ರಿ ಕೇಳೋಣ ಏನು ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂದ್ರಾ…?
ನಾನು : ಹಾಗಲ್ಲಾ… ನಮ್ಮನ್ನು ಗಂಡ ಹೆಂಡ್ತಿ ಅಂತ ತಿಳ್ಕೊಂಡು, ಹೆಂಡ್ತಿ ಬಸ್ರಿನ..? ಬಾಯಿ ಸಿಹಿ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳಿ ಅಂದ್ರು. (ನನಗೆ ನಗು ತಡೆಯಕ್ಕಾಗಲಿಲ್ಲಾ ಅವಳ ಮುಖದ ಎಕ್ಸ್ಪ್ರೆಷನ್ ನೋಡಿ)
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕತ್ತು ಹಿಸುಕಿ ಕೊಂದು ಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟು ಬರ್ತಾ ಇದೆ. ನಗ್ತೀರಾ ಈ ಕಾಯಿ ತಕ್ಕೊಂಡು ಮಂಡೆ ಒಡೆದುಹಾಕ್ತಿನಿ ನೋಡಿ.
ಹೌದು ಅದಕ್ಕೆ ನೀವೇನು ಹೇಳಿದ್ರೆ…?
ನಾನು : ಹೌದು ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಸಕ್ರೆ ತಿಂದುಕೊಂಡು ಬಂದೆ. ಅವರು ಅಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಕ್ರೆ ಕೊಡುವಾಗ ಬೇಡ ಅನ್ನಲಿಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸು ಬರಲಿಲ್ಲಾ.
ಅವಳು : ಅಯ್ಯೋ ಯಾಕ್ರಿ ಇತರ ಮಾಡಿದ್ರಿ.
ನಾನು : ಅವರೇನು ನಿಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರ…? ಅಲ್ಲ ತಾನೇ ಡೋಂಟ್ ವರಿ ಏನೂ ಆಗಲ್ಲ. ಬಸ್ರಿ ಅಂದೆ ಅಷ್ಟೇ ಮದುವೆ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ಹೇಳಿಲ್ಲಾ.
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮನ್ನು ಇವತ್ತು ಇಲ್ಲೇ ಹೂತಾಕಿ ಬಿಡ್ತೀನಿ.
ಅವಳು ನನ್ನನ್ನು ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ್ಲು. ಪಾಪ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದ ಅವಳನ್ನು ಯಾಕೆ ಆಟ ಆಡಿಸಬೇಕು ಅಂತ ನಿಜ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ.
ಹಾಗೇ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಮೈನ್ ರೋಡ್ ತನಕ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ್ವಿ.
ನಾನು : ಏನ್ರಿ ಬಾಯ್ಫ್ರೆಂಡ್ ಇದಾನೆ ಅಂತೀರಾ ಒಬ್ಬೊಬ್ರೇ ಇತರ ಬರ್ತೀರಲ್ಲ ಏನಾದ್ರೂ ಆದ್ರೆ…?
ಅವಳು : ಇಲ್ಲಾರಿ… ಅವನು ಬ್ಯುಸಿ ಇರ್ತಾನೆ… ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನನಗೆ ಸಮಯ ಕೊಡ್ತಾನೆ.
ನಾನು : ಹೌದು ಮದುವೆ ಆಗದೇ ಇರುವ ಹುಡುಗಿಯರು ಒಳ್ಳೆಯ ಗಂಡ ಸಿಕ್ಕಲಿ ಅಂತ ಉಪವಾಸ ಮಾಡ್ತಾರೆ, ನಿಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದಾನಲ್ಲಾ.
ಅವಳು : ಒಳ್ಳೆ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ ಅಂತಾ. ಅವನದ್ದು ಇವತ್ತು ಫಸ್ಟ್ ಆಪರೇಷನ್ ಅದರಲ್ಲಿ ಸಕ್ಸಸ್ ಆಗಲಿ ಅಂತ ಇದೆಲ್ಲ .
ನಾನು : ಪುಣ್ಯವಂತ ಬಿಡ್ರಿ ನಿಮ್ಮ ಹುಡುಗ ನನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವವಳು ಹೇಗಿರ್ತಾಳೋ, ಎಲ್ಲಿದಾಳೋ ದೇವರಿಗೇ ಗೊತ್ತು.
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮಂತಹ ಒಳ್ಳೆಯವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯವಳು ಸಿಗ್ತಾಳೆ ಚಿಂತೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ. ನೀವೇನು ಕೇಳ್ಕೊಂಡ್ರಿ, ದೇವ್ರ ಹತ್ರ…?
ನಾನು : ನಿಮ್ಮಂಥ ಒಳ್ಳೆಯ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕ್ಕಲಿ ಅಂತಾ. ಅವಳು : ಹೌದಾ ಯಾಕೆ ನಾನು ಬೇಡ್ವಾ…?
ನಾನು : ಹಹಹ… ಇಲ್ಲಾ ಜೋಕ್ ಮಾಡಿದೆ. ದೇವರ ಹತ್ತಿರ ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ಹೇಳಬಾರದಂತೆ. ನೋಡೋಣ ನೆರವೇರಿದ್ರೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಆಗಲಿ ನಿಮ್ಮ ಗುಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಹತ್ರಾನೇ ಇರಲಿ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಮನೆಯಿಂದ ಅಗ್ನಿಸಾsssssಕ್ಷಿ ಅನ್ನೋ ಹಾಡು ಕೇಳಿಸಿತು.
ಅವಳು :ಓ.. ಎಂಟು ಗಂಟೆಯಾಯಿತು ನಾನು ಬರ್ತೀನಿ ಹಾಗಾದ್ರೆ.
ಆಟೋದಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕಳಿಸಿ ನಾನು ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ. ರಾತ್ರಿ ಫೇಸ್ಬುಕ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಫ್ರೆಂಡ್ ರಿಕ್ವೆಸ್ಟ್ ಬಂತು ಅದು ಅವಳದಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ಮೆಸೆಂಜರ್ ಅಲ್ಲಿ ಪಿಂಗ್ ಬಂತು.
ಅವಳು : ತುಂಬಾ ಖುಶಿಯಾಯ್ತು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿ. ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತಾಡ್ತೀರಿ ಹಾಗೆ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿದವಳನ್ನು ಎಚ್ಚರ ಮಾಡಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ. ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕಟ್ಕೊಳ್ಳೋ ಹುಡುಗಿ ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ.
ನಾನು : ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಯಾರಿದ್ದರೂ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೇ.
ಹಾಗೆ ಚಾಟ್ ಮಾಡ್ತಾ ವೀಕೆಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಮೂವಿಗೆ ಕರೆದ್ಲು. ನಾನು ಓಕೆ ಹೇಳಿದೆ. ಚಮಕ್ ಮೂವಿಯನ್ನು ವೀಕೆಂಡಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಕಾರ್ನರ್ ಅಲ್ಲ ಮಧ್ಯದ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ನೋಡಿದ್ವಿ.
ಮುಂಚೆ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡದೇ ಮೀಟ್ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ವಿ, ಆಮೇಲೆ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿ ತುಂಬಾ ಕಡೆ ಮೀಟ್ ಆದ್ವಿ. ಕಾಫಿ ಡೇ, ಕದ್ರಿಪಾರ್ಕ್, ಪಬ್ಬಾಸ್ ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ಮಂಗಳೂರಿನ ಹೊಸ ಹೊಸ ಜಾಗಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಕೆಲವು ಸಾರಿ ಅವಳು ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದಳು, ಕೆಲವು ಸರಿ ನಾನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ.
ಒಂದು ದಿನ ಪಣಂಬೂರು ಬೀಚ್ನಲ್ಲಿ ನಾನು ಅವಳು ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇರಬೇಕಾದ್ರೆ
ಅವಳು : ಹೇಗೆಲ್ಲಾ… ಪರಿಚಯ ಆಗ್ತಾರಲ್ಲಾ… ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡೋಕೆ ಬಂದ್ರಿ, ನಾನು ಬೇಡ ಹೇಳಿದೆ, ಆಮೇಲೆ ಅಕಸ್ಮಾತಾಗಿ ಸಿಕಿದ್ವಿ, ಒಳ್ಳೆಯ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಆದ್ವಿ, ಎಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ತಿರುಗಿದ್ದೆವೆ, ಇದಕ್ಕೆ ಹೇಳೋದಿರಬೇಕು ಹೋರಗಿನವರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮವರನ್ನು ನೋಡಿ ಅಂತ.
ನಾನು : ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಸಮಯ ಅನ್ನೋದು ಬರಬೇಕು ಸಮಯ ಬಂದ್ರೆ ಕೋಳಿನೂ ಮರಿ ಇಡತ್ತೆ, ಬೆಕ್ಕು ಮೊಟ್ಟೆ ಹಾಕತ್ತೆ.
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮ ಕನಸಿನ ರಾಣಿ ಹೇಗಿರಬೇಕು…?
ನಾನು : ಬೇಡ ಬಿಡ್ರಿ ಯಾಕೆ ಅದೆಲ್ಲ.
ಅವಳು : ಅಯ್ಯೋ ನಾಚಿಕೆ ನೋಡ್ರಿ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಹೇಳ್ರಿ.
ನಾನು : ರಾತ್ರಿ ನೀಲಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರನನ್ನು ನೋಡಬೇಕಾದರೆ ಅವಳ ನೆನಪಾಗಿ, ಕೈ ಎರಡು ಆಕಾಶದತ್ತ ಮುಖ ಮಾಡಿ ನಿಂತು ಅವಳ ಆಲಿಂಗನಕ್ಕೆ ಕಾಯುವ ಹಾಗಿರಬೇಕು, ಮಳೆ ಬಂದು ನಿಂತ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಗನಾಗಿ ನಡೆದು ಹೋಗಬೇಕಾದರೆ ಛೇ ಅವಳಿರಬೇಕಿತ್ತು ಅನ್ನುವಂತಿರಬೇಕು, ಕಿಟಕಿ ಪಕ್ಕ ಕೂತು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ದೂರ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುವಾಗ ನೆನಪು ಮೂಡಿಸುವಂತವಳಾಗಿರಬೇಕು, ಪ್ರೇಮಗೀತೆ ಕೇಳುವಾಗ ಆ ಹಾಡು ಅವಳಿಗಾಗಿ ಬರದಂತಿರಬೇಕು, ನಾವು ಬೀಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬರದೆ ಅವಳೇ ಕನಸಾಗಿ ಬರಬೇಕು.
ಅವಳು : ವಾಹ್ ಕ್ಯಾ ಬಾತ್ ಹೇ, ಫಿದಾ ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟೆ ಕಣ್ರೀ ನಿಮ್ಮ ಕನಸಿಗೆ, ನಿಮ್ಮ ಬಣ್ಣನೆಗೆ, ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ. ನನ್ನ ಹುಡುಗನು ಇಷ್ಟು ಕನಸು ಕಟ್ಟಿದಾನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ, ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೋ ಕಳ್ಳ ನನ್ನ ಮಗ.
ನಾನು : ಏನು…? ಅವನು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ…?
ಅವಳು : ಹಾಗಲ್ಲಾ ಇವಾಗ ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದೆ ಅಷ್ಟೇ ಆದ್ರೂ ನಿಮ್ಮ ಹುಡುಗಿ ಭೂಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸಿಗೋದು ಕಷ್ಟ ದೇವರಿಗೇ ಅಪ್ಲಿಕೇಷನ್ ಕೊಟ್ಟು ಮಾಡಿಸಬೇಕಾಗಬಹುದು.
ನಾನು : ಹಹಹ… ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರೆ ಮೊದಲು ನಿಮಗೆ ತೋರಿಸುವುದು.
ಅವಳು : ಆ ಮೊನ್ನೆ ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಲ್ಲಿ ನೀವು ಹೇಳಿದ ಹಾಡು ಕೇಳಿದೆ ಏನ್ರಿ ನೀವು ಸಕಲಕಲಾವಲ್ಲಭ ನಿಮ್ ಹುಡ್ಗಿ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೇ ಹಾಡು ಹೇಳ್ರಿ ಕೇಳೋಣ, ಸಂಜೆ ತಂಪಾಗಿದೆ.
ನಾನು : ಮುಂಜಾನೆ ಮಂಜಲ್ಲಿ, ಮುಸ್ಸಂಜೆ ತಿಳಿ ತಂಪಲ್ಲಿ, ಓ ಒಲವೇ ನೀನೆಲ್ಲಿ, ಹುಡುಕಾಟ ನಿನಗಿನ್ನೆಲ್ಲಿ. ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೆ ನೀ ಇಳಿದು, ಜನಮನದ ಮೌನ ಮುರಿದು, ಬಿಸಿ ಉಸಿರನ್ನು ನೀ ಬಗೆದು, ನಿಟ್ಟುಸಿರನ್ನು ನೀ ತೆಗೆದು,
ನನ್ನೊಮ್ಮೆ ಆವರಿಸುವ, ಈ ಬೇಗೆ ನೀ ಹರಿಸು, ಮನದಾಳದ ಉಲ್ಲಾಸ ನೀ,
ಕುಂತಲ್ಲು ನೀನೇ, ನಿಂತಲ್ಲು ನೀನೇ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೀನೇ ಸಖಿ,
ಕಣ್ಣಲ್ಲು ನೀನೇ, ಕನಸಲ್ಲೂ ನೀನೇ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೀನೇ ಸಖಿ, ನನ್ನ ನಿನ್ನೆಗಳು ನೀನೇ, ನಾಳೆಗಳು ನೀನೇ, ಎಂದೆಂದು ನೀನೇ ಸಖಿ,
ಆವರಿಸು ಮೈದುಂಬಿ ಜಸ್ಟ್ ಮಾತ್ ಮಾತಲ್ಲಿ.(lyrics credit : Raghavendra Kamath, Movie : Just math mathali)
ಅವಳು : ವಾವ್ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಸಕತ್ತಾಗಿ ಹಾಡ್ತೀರಾ ಅವಳಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿರಬಹುದು ಹಹಹಹ.
ನಾನು : ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಗ್ತೀರಾ ಈ ನಗೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ…?
ಅವಳು : ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟಿಲ್ಲ
ನಾನು : ಓಹೋ… ಬಂದ್ರಿ ಹಾಗೆ ಐಸ್ಕ್ರೀಂ ತಿನ್ಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣ.
ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಚಂದ್ರನನ್ನು ನೋಡಬೇಕಾದರೆ ಅವಳ ನಗುಮುಖ ನೆನಪಾಯ್ತು. ಮನಸ್ಸಿನ ಆಳದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೊ ಒಂದು ಕಡೆ ಅವಳು ನನಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಾ ಇರಬಹುದಾ, ಅವಳಿಗೆ ಬಾಯ್ಫ್ರೆಂಡ್ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ, ಇದ್ದಿದ್ರೆ ನನ್ ಜೊತೆ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟು ಟೈಮ್ ಸ್ಪೆಂಡ್ ಮಾಡ್ತಾಳೆ, ಅದು ಅಲ್ಲದೆ ಮಾತಾಡುವಾಗ ಅವನು ಎಲ್ಲಿ ಇದಾನೋ ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು, ಪರಿಚಯ ಆಗಿ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಆದ್ರೂ ಅವನದ್ದೊಂದು ಫೋಟೊ ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನನ್ನು ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರಬಹುದಾ…? ಹೀಗೆ ನೂರಾರು ಉತ್ತರ ಸಿಗದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ತಡಕಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಹೃದಯ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ಲು.

ಅರೆ ಅರೆ ಏನಿದು ಹೊಸ ದಾಳಿ 
ಎದೆಯಲಿ ಕಾದಾಟ 
ಒಲವಿನ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾಳಿ 
ಪ್ರೀತಿ ಚಟ
ಕಚಗುಳಿ ಇಡುತಿದೆ ಸಿಹಿಗಾಳಿ 
ಮನಸಿನ ಹೂದೋಟ 
ಜನಿಸಿದೆ ಕನಸಲಿ ಕಿರುಚಾಳಿ
ಪ್ರೀತಿ ಹಠ (lyrics credit : ಅರ್ಜುನ್ ಲೂಯಿಸ್, Movie : Chamak)
ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ... 

ಭಾಗ - ೫ 
ಅವಳ ಸ್ನೇಹದಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಮಗುವಾಗಿತ್ತು, “ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹದಿಂದ ಎಲ್ಲ ಚೆಂದ ಚೆಂದ” ಎಂದು ಮನಸ್ಸು ಹಾಡು ಹೇಳ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಲು ಅವಳ ಜೊತೆ ಚಾಟ್ ಮಾಡಲು ಮನಸ್ಸು ಹಪಹಪಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳು ಯಾವಾಗ ಫ್ರೀ ಆಗ್ತಾಳೆ..? ಯಾವಾಗ ನನಗೆ ಟೆಕ್ಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಂತ ಕಾಯುವ ಫೀಲಿಂಗ್ ಒಂಥರಾ ಖುಷಿ ಕೊಡ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣ ಹೃದಯ ಅನ್ನುವ ಜೇನುಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಜೇನು ತುಪ್ಪ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಹೇಳಬೇಕು ಹೇಳಬೇಕು ಅನ್ನುವ ತುಡಿತ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದ್ರೂ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಎಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಕತ್ತರಿ ಬೀಳುತ್ತೋ ಅನ್ನುವ ಭಯ ಕೂಡ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆವರಿಸಿತ್ತು.
ಅದು ನವರಾತ್ರಿಯ ಪರ್ವಕಾಲ, ಮಳೆಗಾಲ ಆಗಷ್ಟೇ ಕಳೆದು ಚಳಿರಾಯ ಧರಿತ್ರಿಯನ್ನು ಚುಮುಗುಡಿಸಲು ಆಗಮಿಸುವ ಸಮಯ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದಶಮಿಯ ದಿನ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಕಥೆ ಮತ್ತು ಪಾರಾಯಣ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯವಾಗಿ ಬರಬೇಕೆಂದು ಅವಳನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದ್ದೆ. ನಾನು ಬಿಳಿ ಪಂಚೆ ಬಿಳಿ ಅಂಗಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ವೈಟ್ ಅಂಡ್ ವೈಟ್ ಆಗಿ ಹೊಳಿತಾ ಇದ್ದೇ. ಬಂದ್ಲು ನೋಡ್ರಿ ನನ್ನ ಹುಡುಗಿ ಕೆಂಪು ಸೀರೆಯ ಮದುವಣಗಿತ್ತಿ. ಮೈತುಂಬಾ ರೆಡ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದು ಹಾರ್ಟ್ ಅನ್ನುವ ರೈಲನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ಲು. ಅವಳ ಉದ್ದ ಮೂಗು, ಕಪ್ಪು ಕಾಡಿಗೆ ಶೃಂಗಾರದ ಅವಳ ಕಣ್ಣು, ನಗಾಡಿದರೆ ಗುಳಿ ಬೀಳುವ ಕೆನ್ನೆ, ದುಂಡು ಮುಖ, ಉದ್ದನೆಯ ಕತ್ತು ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಅಲ್ಲೇ ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಡೋಣ ಅನಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅವಳನ್ನು ಮುಂಚೆ ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ನೋಡಿದ್ರು ಅವತ್ತು ಆದಷ್ಟು ಲವ್ ಯಾವತ್ತೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ.
ಅವಳು : ಹಾಯಿ ಏನ್ರಿ ಸಖತ್ ಆಗಿ ರೆಡಿಯಾಗಿದ್ದೀರಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೀರೋ ಥರಾ ಕಾಣ್ತಾ ಇದೀರಾ.. ಯಾರೋ ಸಖತ್ತಾಗಿರುವ ಹುಡುಗಿ ಬರ್ತೀನಿ ಅಂತಾ ಹೇಳಿರಬೇಕು ಅಥವಾ ಅವಳು ಬರೋದು ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರಬೇಕು.
ನಾನು : ಬಂದ್ ಆಗಿದೆ… ನಾನು ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದು ಆಗಿದೆ(ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ) ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ಅಲ್ವಾ ಹಾಗಾಗಿ, ನೀವು ಅಷ್ಟೇ ಬಾರಿ ಸಖತ್ತಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾ ಇದೀರಾ (ಹೃದಯದ ಮೇಲೆ ಕೈಯಿಟ್ಟು) ದಿಲ್ ಸಂಬಲ್ ಜಾ ಜರಾ… ಫಿರ್ ಮೊಹಬ್ಬತ್ ಕರ್ನೆ ಚಲಾ ಹೆ ತೂ…
ಅವಳು : ಹೆ..ಹೆ… ಎನ್ ಸಾಹೇಬ್ರು ಭಾರಿ ಮೂಡಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀರಾ… ಯಾರಾದ್ರೂ ಪ್ರಪೋಸ್ ಮಾಡಿದ್ರಾ…? ಯಾರ್ ಅದು, ಯಾರು ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ.
ನಾನು : ಕಣ್ಣೆದುರು ಇಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆ ಬೊಂಬೆ ಇಟ್ಕೊಂಡು ಬೇರೆ ಹುಡ್ಗಿ ನೋಡೋಕೆ ನನಗೆ ಏನು ತಲೆ ಕೆಟ್ಟಿದ್ಯಾ…?
ಅವಳು : ಆಹಾ ಡೈಲಾಗ್ ಕಿಂಗ್, ಬಿಟ್ರೆ ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಮದುವೆ ಆಗ್ತೀರಾ ಕಾಣುತ್ತೆ.
ನಾನು : ಬಿಟ್ ನೋಡಿ….ಹಹಹ
ಅವಳು : ಸಾಕು ಸಾರ್ ಕಾಳ್ ಹಾಕಿದ್ದು ಬನ್ನಿ ನಿಮ್ಮ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಿ. ಆವಾಗಿಂದ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ಯಾರಪ್ಪ ಇವಳು ಅಂತಾ.
ನಾನು : ಹೌದಲ್ಲಾ ನಿಮ್ಮದೇ ತಪ್ಪು ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಎಲ್ಲ ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತೆ. ನಾನೇನ್ ಮಾಡ್ಲಿ, ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸ್ತೀನಿ.
ಅವಳನ್ನು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ
ನಾನು : ಅಪ್ಪ ,ಅಮ್ಮ ಇವಳು ಸಹನ ಅಂತಾ, ಡಾಕ್ಟರ್ ಸಹನಾ ನನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್, ಮಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ.
ಅಮ್ಮ : ಇವಳು ಅವಳಲ್ಯಾ..? ಸಹನಾ ಪುರಾಣಿಕ್, ಡಾಕ್ಟರ್, ಕೆಎಂಸಿ, ಫೋಟೋ ಜಾತಕ ಬಂದಿತ್ತಲ್ವಾ..? ನೀನು ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಂಡ್ಕ ಬಂದ್ ಮದಿ ಈಸ್ಟ್ ಬೇಗ ಬ್ಯಾಡ್ ಅಂದಿದೆ ಅಲ್ದಾ…?
ಎಲ್ಲೋ ತಗಲು ಹಾಕ್ಕೊಳ್ತೀನಿ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು ಅಮ್ಮ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದ್ಲು.
ನಾನು : ಅಮ್ಮ ಇವಳು ಅವಳಲ್ಲಾ (ಅಮ್ಮನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ) ಇವಾಗ ಸುಮ್ನಿರು ಏನು ಕೇಳ್ಬೇಡ ಸಂಜೆ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ತೀನಿ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಭಟ್ಟರು ಆರತಿಗೆ ಕರೆದ್ರು, ಪೂಜೆಯಲ್ಲಾ ಸಾಂಗವಾಗಿ ನೆರವೇರಿತು. ಅವಳು ಅವತ್ತು ಆರತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ “ಲಾಲಿಸಿದಳು ಮಗನ ಯಶೋದೆ, ಲಾಲಿಸಿದಳು ಮಗನ… ಯಶೋದೆ ಲಾಲಿಸಿದಳು ಮಗನಾ” ಅನ್ನುವ ಹಾಡು ಇನ್ನು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುನುಗುತ್ತಿದೆ. ” ಗಂಡಿಗೆ ಯಾವತ್ ಹೆಣ್ ಕಂಡದ್”, “ನಮಗೆ ಹೇಳೇ ಇಲ್ಲಾ”,”ಮದಿ ಯಾವಾಗ”,”ಹೆಣ್ಣು ಚಂದ್ ಇತ್ತೇ, ಒಳ್ಳೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಕಳೆ ಇತ್”,”ಏನ್ರಿ….ನಿಮ್ ಸೊಸೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಅಂತೆ”,”ಎಸ್ಟ್ ಚಂದು ಹಾಡತ್”,”ನಿಮ್ ಗಂಡಿದು ಆ ಹೆಣ್ಣಿದು ಒಳ್ಳೆ ಜೋಡಿ ಮರ್ರೆ” ಅಂತಾ ಬಂದೊರೆಲ್ಲಾ ಕೇಳೋದಂತೆ. ಪಾಪ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮನಿಗೆ “ಅವಳು ನನ್ನ ಮಗನ ಫ್ರೆಂಡ್ ,ನನ್ನ ಸೊಸೆ ಅಲ್ಲಾ” ಅಂತಾ ಬಂದೋರಿಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿ ಸಾಕಾಯತಂತೆ. ಅಷ್ಟು ಸಾಕಾಗಿಲ್ಲಾ ಅಂತಾ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಭಟ್ರು ನನಗೆ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡುವಾಗ ” ಶೀಘ್ರ ಮೇವ ಕಲ್ಯಾಣ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ರಸ್ತು” ಅಂತಾ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿ…”ಏನಮ್ಮಾ ಎಂಗೇಜ್ ಮೆಂಟ್ ಗೆ ನನ್ನನೇ ಕರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ” ಅನ್ನೋದೇ…ಅವತ್ತು ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿ ರಾತ್ರಿ ನನಗೆ ಸಮಾರಾಧನೆ ಖಾತ್ರಿ ಆಯಿತು.
ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಹೋಗುವಾಗ ಅವಳು ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಆಶೀರ್ವಾದ ತಕೊಂಡ್ಲು. ಆಹಾ…ಎಷ್ಟು ಸಂಸ್ಕಾರವಂತೆ ಅನಿಸ್ತು.
ಅಮ್ಮ : ಯಾರ ಮನೆ ಹೆಣ್ಣೋ ನೀನು…ನೀನ್ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಮನಿ ಪೂಜೆ ಎಲ್ಲಾ ಚಂದ ಆಯ್ತಾ…ಎಸ್ಟ್ ಚಂದ ಹಾಡ್ತೆ ಮಗಾ…ಕೇಂತಾ ಇಪ್ಪ ಅನ್ಸತ್…ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಗಲಾಟೆ ಒಳಗೆ ನಿನ್ನ ಕರೆಕ್ಟ್ ಮಾತಾಡಿಸುಕೆ ಆಯ್ಲಾ ಮಗಾ…ಬೇಜಾರ್ ಮಾಡ್ಕಬೇಡ…ಇನ್ನೊಂದ್ ಸರಿ ಯೆಗಳಿಕಾದ್ರು ಬಿಡು ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ನಮ್ ಗಣೇಶನ್ ಜೋತಿಗ್ ಬಾ ಅಕ್ಕಾ..
ಅವಳು : ಸರಿ ಅಮ್ಮ…ನಾನು ಬರ್ತೀನಿ ಹಾಗಾದ್ರೆ
ನಾನು : ಅಮ್ಮ, ಇವಳನ್ನು ಬಸ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ತನಕ ಬಿಟ್ಟು ಬರ್ತೀನಿ
ಅವಳನ್ನು ಬಸ್ಸಿಗೆ ಹತ್ತಿಸೋಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ
ಅವಳು : ನಿಮ್ಮಮ್ಮ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತಾಡ್ತಾರೆ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ರೆ ಖುಷಿ ಅಗತ್ತೇ
ನಾನು : ಹೌದು ಅವರದ್ದು ಅಚ್ಚ ಕುಂದಾಪುರ ಕನ್ನಡ. ಅದಿರಲಿ ನೀವು ಇಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹಾಡು ಹೇಳ್ತೀರಾ, ನನಗೆ ಹೇಳೇ ಇಲ್ಲ, ಅವತ್ತು ನಾನ್ ಬಿಚ್ ಹತ್ರಾ ಹಾಡು ಹೇಳುವಾಗ ಎಷ್ಟು ಬೈ ಕೊಂಡ್ರೋ.
ಅವಳು : ಹಹಹ….ಎಲ್ಲಾ ಹಿಡನ್ ಟ್ಯಾಲೆಂಟ್ ಅವೆಲ್ಲಾ ಹೇಳ್ಕೊಂಡು ತಿರುಗಬಾರದು ಸಮಯ ಬಂದಾಗ ಅವಾಗೇ ಹೊರಗಡೆ ಬರಬೇಕು.
ನಾನು  : ಇನ್ನೇನು ಹಿಡನ್ ಟ್ಯಾಲೆಂಟ್ ಇದೆಯೋ ತಮ್ಮಲ್ಲಿ.
ಅವಳು : ಕಾಯ್ತಾ ಇರಿ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ ಅದೆಲ್ಲಾ ಸೀಕ್ರೆಟ್, ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಕಣ್ರೀ ನಿಮ್ಮನೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ, ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಇನ್ವೈಟ್ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಊಟ ಮಾತ್ರ ಸಖತ್ತಾಗಿತ್ತು. ನಾನು : ಊಟ ಇತ್ತು ಅಂತ ಬಂದಿದ್ದಾ ಅಥವಾ ನಾನು ಕರೆದ ಅಂತ ಬಂದಿದ್ದ…?
ಅವಳು : ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದ್ರೂ ತಿಳ್ಕೊಳ್ಳಿ ನಿಮಗೋಸ್ಕರ ಬಂದೆ ಅಂತಾನೂ ತಿಳ್ಕೊಬಹುದು.
ನಾನು : ಅಬ್ಬಾ ನೀವೇನು ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ತಿರೋ…ನಿಜ ಹೇಳ್ತಾ ಇದಿರೋ ಒಂದು ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ.
ಅವಳು : ಗೊತ್ತಾಗುವುದು ಬೇಡ ಬಿಡಿ, ಸರಿ ನಾನು ಬರ್ತೀನಿ ಹಾಗಾದ್ರೆ ಯಾವಾಗ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ…?
ನಾನು : ಬರ್ತೀನಿ ಎರಡು ದಿನ ಬಿಟ್ಟು
ಅವಳು : ಅಯ್ಯೋ ಎರಡು ದಿನನಾ ತುಂಬಾ ಮಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ತೀನಿ ಕಣ್ರೀ.
ನಾನು : ಅಬ್ಬಾ….ಹೋಗ್ರಿ ಸುಮ್ನೆ… ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ನಾನು ಹುಚ್ಚ ಆಗ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಓಕೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಬೈ
ಅವಳ ಬಸ್ ಬಂತು ಅವಳು ಹೊರಟುಹೋದಳು.
ಬಸ್ಸ್ಟಾಂಡ್ನಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬರುವಾಗ
ನಾನು : ಒಬ್ಬನೇ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ತಾ ಏನಪ್ಪ ಇವಳು ಕಥೆ, ಒಂದು ಕಡೆ ಸಿಗ್ನಲ್ ಕೊಡ್ತಾಳೆ, ಒಂದು ಕಡೆ ಲವ್ ಇದೆ ಅಂತಾಳೆ, ಏನಾದ್ರು ಬ್ರೇಕ್ ಅಪ್ ಏನಾದ್ರು ಆಗಿರಬಹುದಾ…? ಅಥವಾ ಹುಡುಗ ಇರೋದೇ ಸುಳ್ಳಾ…? ಗಣೇಶಾ ಇಷ್ಟು ಸಿಗ್ನಲ್ ಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಹುಡುಗ ದಡ್ಡ ನನ್ನ ಮಗ ಅನ್ಕೋತಾಳೆ. ನನ್ ಮಗಂದ್ ಏನೇ ಆಗ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋದ್ಮೇಲೆ ಪ್ರಪೋಸ್ ಮಾಡೋದೆ. ಅದು ಹೌದು ಇವಾಗ ಮನೆಗೆ ಹೋದ್ಮೇಲೆ ಏನಪ್ಪ ನನ್ ಕಥೆ ಏನಾದ್ರೂ ಕತೆ ರೆಡಿ ಮಾಡಬೇಕು.
ಅವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಅಮ್ಮನೇ ನನ್ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಬಂದ್ರು.
ಅಮ್ಮ : ನಿಜ ಹೇಳು ಹುಡುಗಿ ನೋಡೋಕೆ ಹೋದಾಗ ಏನಾಯ್ತು…? ಅವಳು ಯಾಕೆ ಇವತ್ತು ಬಂದಿದ್ದು.
ತಾಯಿ ಅಂದ್ರೆ ಹಾಗೇ ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಂಡು ಹಿಡಿತಾರೆ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ನಮಗೆ ಹೃದಯ ಕೊಟ್ಟವರು ಅವರೇ ಅಲ್ವಾ. ನಾನು ಯಾವತ್ತೂ ತಂದೆ ತಾಯಿಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದವನಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ.
ಅಮ್ಮ : ಅಂದ್ರೆ…ನಿನಗೆ ಆ ಹೆಣ್ ಇಷ್ಟ ಅತಿತ್…ಅರೆ ಆ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಬೇರೆ ಗಂಡ್ ಅಂದ್ರೆ ಇಷ್ಟ ಅಲ್ದಾ..
ನಾನು : ಆ ಹುಡುಗ ಇದಾನೋ…ಇಲ್ವೋ..ಅವಳು ನಾಟಕ ಆಡ್ತಾ ಇದಾಳೋ, ಒಂದು ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ ಅಮ್ಮ.
ಅಮ್ಮ : ಹೆಣ್ ಏನೋ ಚಂದ್ ಇತ್…ಆರೆ ಬರೀ ಕಣ್ಣಂಗೆ ಲವ್ ಆಯಿ ಮದಿ ಮಾಡ್ಕಂಡ್ರೆ ಮುಂದ್ ಕಷ್ಟ ಆತ್ ಮಗಾ.
ನಾನು : ಮೊದಲು ಮೊದಲು ಇದ್ ಕ್ರಶ್, ಬರೀ ಅಟ್ರಾಕ್ಷನ್ ಅಷ್ಟೇ ಅಂತಾ ನಾನು ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ…ಆದ್ರೆ ಯಾವಾಗ ನಾನು ಅವಳ ಜೊತೆ ಸಮಯ ಕಳೆಯೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ನೋ, ಹೋಗ್ತಾ ಹೋಗ್ತಾ ಅವಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಆಗೋಕೆ ಶುರುವಾದ್ಲು. ಅವಳ ಗುಣ,ಅವಳಿಗೆ ಹಿರಿಯರ ಮೇಲೆ ಇರೋ ಗೌರವ ಎಲ್ಲಾ ನೋಡಿ ಮದುವೆ ಆದ್ರೆ ಇವಳನ್ನೇ ಅಗಬೇಕು ಅನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಯಿತು.ಇಂತಹ ಹುಡುಗಿನ ಬಿಟ್ರೆ ನಾನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದೇನೋ ಕಳೆದುಕೊಳ್ತಿನೇನೋ ಅನ್ನುವ ಭಯ…ಇವಳು ಮುಂಚೆನೇ ಯಾಕೆ ನನಗೆ ಸಿಗಬಾರದಿತ್ತು…ಅಥವಾ ಇವಳಿಗೆ ನಾನೇ ಯಾಕೆ ಮುಂಚೆ ಸಿಗಬಾರದಿತ್ತು….ಇವಳು ಬೇರೊಬ್ಬನ ಮದುವೆ ಆಗಿ ಹೋದ್ರೆ….ಛೇ ನನಗೆ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೂ ಆಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ..ಇನ್ನು ಮದುವೆ ಆಗಿ ಬಿಟ್ರೆ ನನ್ನ ಕಥೆ ಏನು…ಅನ್ನುವ ನೂರಾರು ಆಲೋಚನೆಗಳು ನನ್ನ ತಲೆ ತುಂಬಾ ತುಂಬಿಕೊಂಡು…ತಲೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಗೂಡಾಗಿದೆ.
ಅಮ್ಮ : ಇಲ್ ಕೆಣ್ ಮಗಾ….ಬಾಮಿ ಒಳಗೆ ಇಪ್ಪು ಕೆಪ್ಪಿ ಬಾಮಿಯೇ ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚ…ಅದರೊಳಗೆ ಇಪ್ಪು ಇನ್ನೊಂದ್ ಕೆಪ್ಪಿಯೇ ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ, ಅವಳನ್ನು ಬಿಟ್ರೆ ನನ್ನ ಬದುಕಿಲ್ಲಾ ಅಂತಾ ಹೇಳಿತಂಬ್ರ…ಆರೆ ಯಾವತ್ತು ಆ ಇನ್ನೊಂದ್ ಕೆಪ್ಪಿ ಬಾಮಿ ಬಿಟ್ಟು ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಓಡಿ ಹೋಯಿತೋ…ಮರುದಿನ ಆ ಕೆಪ್ಪಿ ಬಾಮಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಅಬ್ಬಾ ಪ್ರಪಂಚ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಇತ್…ಇಲ್ ಸಾವಿರಾರು ಕೆಪ್ಪಿಗಳಿದ್ದೋ..ನಂಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇಲ್ಲಾ ಆಯ್ತ್ ಅಂತಂಬ್ರ.  ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರೆ ಹಾಂಗೆ ಮಗಾ..ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವವರು, ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗಳಿಕೆ ಅವರದ್ದೇ ಆದ ಒಂದು ಪ್ರಪಂಚ ಕಟ್ಟಕಂಡಿರತ್ರ್. ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವವರು ಕೈ ಕೊಟ್ಟಾಗ ನನ್ನ ಜೀವನ ಮುಗಿತ್…ಇನ್ನು ಸಾಯ್ತೆ ಅಂತಾ ಕಳ್ಳ ಅಂಗಡಿ ಬದಿಗೆ ಬಿದ್ಕಂಡ್ ಸಾಯ್ತೋ…ಆರೆ ಒಂದು ತಿಳ್ಕೊ ಮಗಾ ಒಬ್ಬಳು ಹೋರೆ, ಏನಾಯ್ತು ಪ್ರಪಂಚ ವಿಶಾಲವಾಗಿದೆ ಅವಳಕ್ಕಿಂತಾ ಒಳ್ಳೆ ಅವಳು, ಅವಳಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋಳು ಸಿಗೋದಿಲ್ಲಾ ಅನ್ನೋದು ನಮ್ಮ ಭ್ರಮೆ. ಅವ್ಳಕ್ಕಿಂತಾ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಮಾಡೋಳು, ಅವಳಕ್ಕಿಂತಾ ಒಳ್ಳೆ ಅವಳು ಸಿಗೋಕು ಸಾಕು…ಯಾರಿಗ್ ಗೊತಿತ್ ಹೇಳ್ ಮಗಾ…ಮನಸ್ಸಿನ ಗೊಂದಲವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ಮನ್ಸೂಳಗೆ ಇಟ್ಟಕಂಬುಕೆ ಆಗ ಅಂಬ್ರ…ನನ್ನ ಕೆಂಬುದಾದ್ರೆ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋದೋನೆ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಲಿ ಏನಿದೆ ಅನ್ನೊದು ಅವಳಿಗೆ ಹೇಳಿ ಬಿಡು. ಇನ್ನೊಂದು ಮಾತು ಅವಳು ನಿನ್ನನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಕು ಸಾಕು… ಕೈ ಬಿಡೋಕು ಸಾಕು..ಎರಡಕ್ಕೂ ತಯಾರಾಗಿ ಹೋಗು.
ನಾನು : ಆಯ್ತಮ್ಮ….ನೀನು ಇಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿದ್ಯಲ್ಲಾ ಅಷ್ಟು ಸಾಕು..ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಯಿ  ಪರ್ಸ್ಟ್ ಮಾಡುದೇ ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ ಕೆಲ್ಸ…
ಅವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಇಡೀ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆ, ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಬಾವಿ ಒಳಗೆ ಇರುವ ಕಪ್ಪೆ ಆಗದೆ ಅವಳಿಂದ ಬರುವ ಎರಡು ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ನಾನು ತಯಾರಾದೆ…ಎರಡು ದಿನಾ ಬಿಟ್ಟು ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೊರಟು ನಿಂತೆ.
ನಾನು : ಆಯ್ತಮ್ಮ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ
ಅಮ್ಮ : ಆಯ್ತು ಮಗಾ…ಹೊಯ್ ಬಾ..ಮುಂದಿನ ವಾರ ಬಪ್ಪೋತಿಗೆ ಸೊಸೆನ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬಪ್ಪಂಗ್ ಆಯ್ಲಿ.
ಅಷ್ಟೋತಿಗೆ ಆಗ್ಲೇ ಅಪ್ಪಂಗೆ ಎಲ್ಲ ವಿಷ್ಯ ಗೊತ್ತಾಗಿತ್ತು.
ಅಪ್ಪ : ಅಲ್ ದಿ ಬೆಸ್ಟ್ ಮಗನೇ…ನಿನ್ನನ್ನು ಯಾರೋ ರಿಜೆಕ್ಟ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ…ಸಿಂಪ್ಲಿ ಗೋ ಅಹೆಡ್ ಅಷ್ಟೇ.
ನಾನು : ಥಾಂಕ್ಸ್ ಅಪ್ಪಾ….
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಪಡೆದು ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೊರಟೆ…ಮುಂದಿನವಾರ ಸೊಸೆ ಜೊತೆ ಬರ್ತಾನೋ…ಒಬ್ಬನೇ ಬರ್ತಾನೋ ಅನ್ನೋ ಕೂತೂಹಲ ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮನದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು.
ನಿಮಗೂ ಆ ಕೂತೂಹಲ ಇದೆ ಅಲ್ವಾ…?ಹಾಗಾದ್ರೆ ಇನ್ನು ಒಂದು ವಾರ ಅಷ್ಟೇ ಮುಂದಿನವಾರ ಈ ಕಥೆ ಅಂತ್ಯ ಕಾಣಲಿದೆ…
ಇಳಿದಳೋ ಮನದಲಿ…ಹೃದಯದಾ ಕೊಳದಲಿ…
ಕರೆದಳೋ ನನ್ನನ್ನು…ಇನಿದನಿ ಕೊಳಲಲಿ…
ಒಲವಿದು ಬಳುವಳಿ…ಬಾಳಿಗೆ…
ನನಗೆ ನೀನು….ನಿನಗೆ ನಾ…(lyrics credit : ಅರಸು, Cinema : ದುನಿಯಾ -2)
ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ..

ಭಾಗ - ೬
ಮನೆಯವರೇನೋ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿ ಕಳುಹಿಸಿದರು, ಆದರೆ ಅವಳ ಬಳಿ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದಾದ್ರು ಹೇಗೆ…?, ಅವಳು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ತಾಳಾ ಅಥವಾ ನಿನ್ನನ್ನು ನಾನು ಆ ತರಹ ಎಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲಾ ಅಂತಾ ಅಸಹ್ಯ ಪಡ್ತಾಳಾ ಅಥವಾ ನಾನೊಬ್ಬನನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ ಅಂತಾ ಗೊತ್ತಿದ್ದು ಈ ತರಹ ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ನಾಚಿಕೆ ಆಗಲ್ವಾ ಎಂದು ಬೈದು ಬಿಡಬಹುದಾ..? ಅವಳಿಗೆ ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಹುಡುಗ ಇದಾನಾ…? ಇಲ್ವಾ..? ಅಂತಾ ತಿಳಿಯೋದಾದ್ರು ಹೇಗೆ…? ಅವಳ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತಾ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯೋದು ಎಂಬಾ ನೂರಾರು ಯೋಚನೆಗಳು ಬಸ್ಸಿನ ಕಿಟಕಿ ಪಕ್ಕ ಕೂತವನ ತಲೆ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದವು.
“ಕಾಣದ ಕಡಲಿಗೆ ಹಂಬಲಿಸಿದೆ ಮನ….ಕಾಣಬಲ್ಲೆ ನೀ ಒಂದು ದಿನಾ ಕಡಲನು…ಸೇರಬಲ್ಲೆ ನೀ ಒಂದು ದಿನಾ” ಇದೊಂದೇ ಹಾಡು ನನ್ನ ಊರಿನಿಂದ ಮಂಗಳೂರು ತಲುಪುವ ತನಕ ಇಯರ್ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಕೇಳುತಿತ್ತು.
ರೂಮಿಗೆ ಹೋದವನೆ ಅವಳಿಗೆ ಟೆಕ್ಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದೆ.
ನಾನು : ಹಾಯ್..
ಅವಳು : ಹೇ…ಯಾವಾಗ ಬಂದೆ…ಎಷ್ಟು ಬೋರ್ ಆಗ್ತಾ ಇತ್ತು ಗೊತ್ತಾ…?
ನಾನು : ಓ…ಇವಾಗ ಬಂದೆ ಅಷ್ಟೇ…ನಾಳೆ ಫ್ರೀ ಇದ್ಯಾ..?
ಅವಳು : ಹಾ…ಇದೀನಿ.. ಹೇಳು.
ನಾನು : ನಾಳೆ ಸಂಜೆ ಸೋಮೇಶ್ವರ ಬೀಚ್ ಹತ್ರಾ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುತ್ತಾ…? ಏನೋ ಮಾತಾಡಬೇಕು.
ಅವಳು : ನಾಳೆ ಸಂಜೆ…ಆಯ್ತು ಬರ್ತೀನಿ…ನಾನು ಕೂಡ ನಿನಗೆ ಏನೋ ಹೇಳಬೇಕು.
ಹಾಗೆ ಚಾಟ್ ಮುಂದುವರೆಯಿತು.
ಅಬ್ಬಾ ಅಂತೂ ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಲಲ್ಲಾ ಅಂತಾ ಖುಷಿಯಾಯಿತು. ಹಾಗೆಯೇ ಅವಳು ನನಗೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದಿರುವ ವಿಷಯ ಏನಾಗಿರಬಹುದು…? ಅವಳಿಗೂ ನನ್ನ ತರಹ ಭಾವನೆಗಳೇನಾದ್ರು ಇರಬಹುದಾ..? ಅದನ್ನು ಇಷ್ಟು ದಿನಾ ಮುಚ್ಚಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಳಾ…? ಇವಾಗ ಏನಾದ್ರು ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಕರಿತಿರಬಹುದಾ…? ಅಂತಾ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಹುಳ ಕೊರೆಯಲಿಕ್ಕೆ ಶುರುಹಚ್ಚಿತು.
ಮೊದಲೇ ನಾಚಿಕೆ ಸ್ವಭಾವದವನಾದ ನಾನು ಇಂತಹ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿನೇ ನಾಚಿಕೆ. ಅವಳ ಕಣ್ಣಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಹೇಗಾದ್ರು ಹೇಳೋದು…ನೀನಂದ್ರೆ ಇಷ್ಟಾ ಅಂತಾ. ಪತ್ರ ಮುಖೇನ ಹೇಳಲಾ…? ಹಾಡು ಹೇಳಲಾ..? ಮಂಡಿ ಊರಿ ಹೂ ಕೊಟ್ಟು ಹೇಳಲಾ..? ಅಥವಾ ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ” ಸಹನಾ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೊದಲನೇ ದಿನಾ, ಮೊದಲನೇ ನೋಟ, ಮೊದಲನೇ ಕ್ಷಣದಿಂದ ನನ್ನ ಸಹನೇ ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಏಳು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯೋ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಕಥೆಗೆ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಕೂರಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಆಸೆ, ಕೃಷ್ಣ ಜನ್ಮಾಷ್ಟಮಿಗೆ ನಮಗೆ ಹುಟ್ಟುವ ಮಗನಿಗೆ ಕೃಷ್ಣನ ವೇಷ ಹಾಕಿಸಿ ಅದು ಮೂಗಿನಲ್ಲಿ ಗೋಣ್ಣೆ ಸುರಿಸುತ್ತಾ ಬೆಣ್ಣೆ ಅಂತಾ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಮಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಐಸ್ಕ್ರೀಮ್ ಅನ್ನು ನೆಕ್ಕುತ್ತಾ…ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಳಲು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಬರ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ನಾನು ವೈಟ್ ಅಂಡ್ ವೈಟ್ ಅಲ್ಲಿ ನೀವು ರೆಡ್ ಸಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಾರೋ ನನ್ನ ಕಳ್ಳ ಕೃಷ್ಣ ಅಂತಾ ಕರೆಯಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಆಸೆ…ನೀವು ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಮುಂದೆ ನಿಮಗಿಂತಾ ಒಳ್ಳೆಯ ಹುಡುಗಿ ಸಿಗಬಹುದು ಆದ್ರೆ ನೀವು ಸಿಗಲಿಲ್ಲಾ ಅನ್ನುವ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕೊರಗು ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತೇ..ಅದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಬೇಡಿ. ಇದು ನನ್ನ ಓವರ್ ಕಾನಪಿಡೆನ್ಸ್ ಏನೋ ಗೊತ್ತಾಗ್ತಾ ಇಲ್ಲಾ, ನನ್ನ ಸಿಕ್ಸ್ತ್ ಸೆನ್ಸ್ ಯಾಕೋ ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳ್ತಾ ಇದೆ ನೀವು ಸಿಂಗಲ್ ಅಂತಾ…ನಾನು ರೆಡಿ ಟು ಮಿಂಗಲ್ ಇದೀನಿ, ನಿಮಗೆ ಚಪಾತಿ ದುಂಡಾಗಿ ಲಟ್ಟಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಬರದೆ ಇದ್ರು ಪರವಾಗಿಲ್ಲಾ, ನೀವು ಹಚ್ಚುವ ದೀಪಕ್ಕೆ ಎಣ್ಣೆ ನಮ್ಮ ಮನೆದೇ ಆಗಿರಲಿ…ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಕೇಳ್ತಾ ಇದೀನಿ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ತೀನಿ ಹೂಂ ಅಂತೀಯಾ” ಅಂತಾ ಕೇಳಲಾ…? ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿದ್ದೇ ನೆನಪಿಲ್ಲಾ.
ಅಂತೂ ಸೂರ್ಯಾ ನಭೋ ಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತೇಜೋ ಕಿರಣಗಳನ್ನು ಚೆಲುತ್ತಾ, ವಸುಂಧರೆಯನ್ನು ಕತ್ತಲಿನಿಂದ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತಾ, ಬೆಳಗಿನ ಸುಪ್ರಭಾತ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಸ್ಪೀಕರ್ ನಲ್ಲಿ ಕೇಳುತ್ತಾ ನನ್ನ ಮರೆಯಲಾಗದ ದಿನಾ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಅವತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದ ಚಾಕಲೇಟ್ ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲಾ ಇವಾಗ ಅದಕ್ಕಿಂತಾ ದೊಡ್ಡದ್ದೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ. ಹಾಗೆ ಒಂದು ರೆಡ್ ರೋಸ್ ಹಾಗೆ ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಪ್ರಿಫೇರ್ ಮಾಡಿದ ಡೈಲಾಗ್ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ.
ಮತ್ತೇ ಅದೇ ಐದು ಗಂಟೆ, ಅದೇ ಸಿಟಿ ಬಸ್, ಅದೇ ಮಳೆ, ಅದೇ ಕಿಟಕಿ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟ್,ಅದೇ ರೂಪಿಸಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೇಗಿರಲಿ ಸಾಂಗ್ ಆದ್ರೆ ಒಂದು ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಈ ಸಾರಿ ಇಮ್ಯಾಜಿನೇಷನ್ ಅಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿ ಮುಖ ಕಾಣ್ತಾ ಇತ್ತು, ಅದೇ ಗಣಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದೆ. ಈ ಸಾರಿ ನಾನು ಅವಳಕ್ಕಿಂತಾ ಮುಂಚೆನೇ ಬೀಚ್ ಹತ್ರಾ ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾದಿದ್ದೆ. ಐದು ಹದಿನಯ್ದರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಅವಳು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ್ಲು.
ಅವಳು : ಸಾರಿ ಕಣೋ ಕಾಯ್ಸಿ ಬಿಟ್ಟೆ.
ನಾನು : ಇರಲಿ ಪರವಾಗಿಲ್ಲಾ…ಬಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಾಯ್ತು ಅಷ್ಟೆ.
ಅವಳು : ನಾನು ಬೇಗನೆ ಹೊರಟೆ…ಆದ್ರೆ ಅವನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರುವಾಗ ಲೇಟ್ ಆಯ್ತು.
ನಾನು : ಅವನು…?
ಅವಳು : ಹೌದು…ಸಂತೋಷ್ ನನ್ನ ಫಿಯಾನ್ಸಿ…ಓ ಸಾರಿ ನಾನು ನಿನಗೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸಲಿಲ್ಲಾ ಅಲ್ವಾ…ಸಂತೋಷ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಬರ್ತಿರಾ…
ಅಲ್ಲಿಗೆ ಇಲ್ಲೂ ನನ್ನ ಅವಳ ಮಧ್ಯ ಅವನು ಬಂದ.
ಅವಳು : ಸಂತೋಷ್ ಇವನು ಗಣೇಶ್ ಅಂತಾ…ನನ್ನ ಫ್ರೇಂಡ್ ತುಂಬಾ ಕ್ಲೋಸ್ ಫ್ರೇಂಡ್.
ಅವನು : ಹಾಯ್ ಗಣೇಶ್ ನಯ್ಸ್ ಟು ಮೀಟ್ ಯೂ…ಸಾರಿ ನೀವೇನಾದ್ರು ಪರ್ಸನಲ್ ಮಾತಾಡೋದಿದೆ ಅಂತಾ ನಾನು ಬರಲಿಲ್ಲಾ.
ನಾನು : ಹಾ…ಇಟ್ಸ್ ಓಕೆ ಅಂಥದೇನು ಪರ್ಸನಲ್ ಇಲ್ಲಾ ಬಿಡಿ ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯ.
ಅವಳು : ಇವನು ನನನ್ನು ನೋಡೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದ…ಆಮೇಲೆ ನಾವು ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೇಂಡ್ಸ ಆದ್ವಿ…ಮೊನ್ನೆ ಪೂಜೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ನಲ್ಲಾ ಅದು ಇವನ ಮನೆಗೆ.
ಅವನು : ಹೌದು…ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ಹೇಳ್ತಾ ಇರ್ತಾಳೆ…ಗಣೇಶ್ ಥಾಂಕ್ಸ್, ನಾನು ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ದಾಗ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗಿಗೆ ಬೋರ್ ಆಗದೆ ಇರುವ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಂಡದಕ್ಕೆ…ನಮ್ಮ ಮದುವೆ ಫಿಕ್ಸ್ ಆಯ್ತು…ದೇವರ ದಯೆಯಿಂದ ಇಬ್ಬರ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಒಪ್ಪಿದ್ರು…ಇವಳು ಇನ್ವಿಟೇಶನ್ ಕೊಡ್ತಾಳೆ…ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಹಿಂದಿನ ದಿನಾನೇ ಬಂದು ಎಲ್ಲಾ ನೆಡೆಸಿಕೊಡಬೇಕು…ಸಾರಿ ನನಗೆ ಒಂದು ಕಾಲ್ ಬರ್ತಾ ಇದೆ ಹೋಗ್ತೀನಿ.
ನಾನು : ಹಾ ಖಂಡಿತಾ ಬರ್ತೀನಿ…ನಮ್ಮ ಸಹನನ ಮದುವೆ ಅಲ್ವಾ.
ಅವನು : ಓಕೆ…ಬೈ ಸಿಗ್ತಾ ಇರೋಣ.
ನಾನು : ಬೈ
ಅವನು : ಹೇ…ನಾನು ಫುಲ್ ಖುಷ್ ಗೊತ್ತಾ…? ನಮ್ಮ ಮನೇಲಿ ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ್ರು.
ನಾನು : ಕಂಗ್ರಾಟ್ಸ್…ನನಗೂ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ (ಕಣ್ಣಲಿ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದ ನೀರನ್ನು ತಡೆದುಕೊಂಡು).
ಅವಳು : ನೀನು ಏನೋ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅಂತಾ ಇದ್ಯಲ್ಲಾ ಏನು..?
ನಾನು : ಏನಿಲ್ಲಾ…ಬಿಡು…ಇನ್ನೊಂದು ದಿನಾ ಹೇಳ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಹೇಳು ಪರವಾಗಿಲ್ಲಾ…ನನಗೆ ಏನು ಲೇಟ್ ಆಗಿಲ್ಲಾ.
ನಾನು : ನನಗೂ ಒಬ್ಬಳ ಮೇಲೆ ಲವ್ ಆಗಿದೆ.
ಅವಳು : ಓಹೋ…ಅನ್ಕೊಂಡೆ ಅವತ್ತು ಪೂಜೆ ದಿನಾ ಬಾರಿ ಶೈನ್ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ದೇ…ಯಾರು ಆ ಹಸಿರು ಡ್ರೆಸ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದಳಲ್ಲಾ ಅವಳ ಮೇಲಾ…?
ನಾನು : ಅಲ್ಲಾ ಬೇರೊಬ್ಬಳ ಮೇಲೆ…ನಿನಗೆ ತೋರಿಸ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಓ…ಹೀಗೆ ಸಮಾಚಾರ…ಬೇಗ ಹೇಳ್ಬಿಡು..ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ಬೇರೊಬ್ಬ ಬಂದು ಓಡಿಸ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದು.
ನಾನು : ಹಾ ಹೌದು ಇನ್ನು ಲೇಟ್ ಮಾಡಲ್ಲಾ…ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಹೇಳ್ತೀನಿ.
ಅವಳು : ಹಾ ಅದು ಮಾಡು ಪರ್ಸ್ಟ್…ಹಾಗೆ ಮದುವೆ ನೀನೇ ಓಡಾಡಿ ನೆಡೆಸಿಕೊಡಬೇಕು ಕಣೋ…ನನಗೆ ಅಣ್ಣಾ ತಮ್ಮಾ ಯಾರು ಇಲ್ಲಾ.
ನಾನು : ಆಯ್ತು…ಹೆದರಬೇಡ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡೋಣ
ಅವಳು : ಆಯ್ತು ಕಣೋ ನಾನು ಬರ್ತೀನಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲ್ಸ ಇದೆ…ಬೈ ಬೈ
ನಾನು : ಬೈ.
ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ನೀರೂರಿತ್ತು
ಕೊಂಡ ಹೂ ತಲೆ ಬಾಗಿತ್ತು
ಸಂಜೆ ಸೂರ್ಯ ನಿಂತು ನೋಡಿದ್ದ
ಅಲೆಗಳನ್ನು ಕಳಿಸಿ ಹೇಳಿದ್ದ
ಅವನ ಹುಡುಗಿ ನೀನೆಂದು
ಅವಳು ಸಂತೋಷ್ ಅಂತಾ ಕರೆದಾಗ ನನ್ನ ಸಂತೋಷದ ಗೋಪುರಕ್ಕೆ ಸೋಮೇಶ್ವರದ ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆ ರಭಸವಾಗಿ ಹೊಡೆದಿತ್ತು. ಕಣ್ಣಲಿ ನೀರಿನ ಕೊಡಿ, ಕಿಸೆಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿದ ಚಾಕ್ಲೆಟ್, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಾಡಿದ ಹೂ, ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ನೋವು ಎಲ್ಲಾ ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳಿತ್ತು ಅವಳು ನಿನ್ನವಳಲ್ಲಾ ಎಂದು. ಅಂತೂ ಅವಳಿಗೆ ಆ ಚಾಕ್ಲೆಟ್ ತಿನ್ನುವ ಭಾಗ್ಯ ಬರಲಿಲ್ಲಾ. ‘ಸದ್ಯ ನಾನು ಹೇಳೋದಕ್ಕಿಂತಾ ಮುಂಚೆ ಗೋತಾಯ್ತಲ್ಲಾ…ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಫ್ರೇಂಡ್ಶಿಪ್ ಕಳೆದುಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ’ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇದು ನನ್ನ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಫ್ಲ್ಯಾಶ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಅವತ್ತು ಹೋದವಳು ಇವತ್ತು ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಅವಳ ಮದುವೆ ಪತ್ರಿಕೆ ಕೊಡೋಕೆ ಕರೆದಿದ್ಲು.
ರಾತ್ರಿ ಮನೆಗೆ ಹೋದವನೆ ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆ. ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆ…?ಅವಳು ನನ್ನನು ಟೈಂ ಪಾಸ್ ಗೆ ಯೂಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡ್ಲಾ…? ಛೇ ಛೇ…ಅಂತಹಾ ಹುಡುಗಿ ಅಲ್ಲಾ…ಹಾಗಾದ್ರೆ ನಾನು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ ತಪ್ಪಾ…? ತುಂಬಾ ಯೋಚಿಸಿದ ಬಳಿಕ ಎಲ್ಲಾ ಅರಿವಾಗ್ತಾ ಹೋಯಿತು…ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ನಾವು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಅಡಗಿರುತ್ತೆ. ಎಂದೂ ಪ್ರೀತಿ ಕಾಣದ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಯಾರಾದ್ರೂ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದಾಗ ಅವರನ್ನು ಸದಾ ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಮ್ಮ ಹೃದಯ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತೆ. ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಹುಡುಗಿಯ ಬಳಿಯೂ ಮಾಡ್ತೇವೆ, ಹುಡುಗನ ಬಳಿಯೂ ಮಾಡ್ತೇವೆ. ಆದ್ರೆ ಹುಡುಗಿ ಸ್ನೇಹ ತೋರಿಸಿದ್ರು ಯಾಕೆ ನಾವು ಪ್ರೀತಿಯಿಂತಾ ತಪ್ಪು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ತೀವಿ ಅನ್ನೋದೇ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಅವಳು ನನ್ನನ್ನು ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಿ, ಒಳ್ಳೆಯ ಅಣ್ಣನಾಗಿ ನೋಡಿದ್ಲು. ಆದ್ರೆ ನಾನೇ ಅದನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ. ಅವಳು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ಲು ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತೆಯಾಗಿ. ಅವತ್ತೇ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಿ ಅವಳ ಜೊತೆ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಇರೋಣ ಅಂತಾ.
ಅವಳ ಮದುವೆ ತುಂಬಾನೇ ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿ ನಡೀತು. ಮದರಂಗಿ ದಿನಾ ಡ್ಯಾನ್ಸೋ, ಡ್ಯಾನ್ಸು…ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮದೇ ಕಾರು ಬಾರು..” ನಂಗ್ಯಾರು ಅಣ್ಣಾ ಇಲ್ಲಾ..ನೀನೇ ಧಾರೆ ಎರೆಯಬೇಕು” ಅಂತಾ ಕೇಳಿದ್ಲು..ಅದನ್ನು ಕೂಡ ಖುಷಿಯಿಂದ ಮಾಡಿದೆ. ತವರು ಮನೆ ಬಿಡುವಾಗ ಅವಳ ಅಳುವಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚು ಒದ್ದೆಯಾಯಿತು.
ಮದುವೆ ಆಗಿ ಒಂದು ವಾರ ಬಿಟ್ಟು ಅವಳೇ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ಲು
ಅವಳು : ಹೇ…ಗಣೇಶ್ ಹೇಗಿದ್ಯಾ…ಥಾಂಕ್ಸ್ ಕಣೋ ಮದುವೆ ಎಲ್ಲಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡ್ಸಿ ಕೊಟ್ಟಿದಕ್ಕೆ…ಹೇ ನನ್ನ ಕೊಲಿಗ್ ಅಂಕಿತಾ ಅಂತಾ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಬಾರಿ ಕೇಳ್ತಾಳೆ…ಮದುವೆಗೆ ಬಂದಿದ್ಳಂತೆ…ಯಾರು ಅವರು ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಆಗಿದ್ದಾರೆ…ಬಾರಿ ಓಡಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು ಅಂತಾ..ನಿನ್ನ ನಂಬರ್ ಬೇಕಂತೆ ಕೊಡ್ಲಾ….?
ನಾನು : ಹೌದಾ….ಇನ್ನು ಕೋಟಿಲ್ವಾ…? ಅದರಲೇನು ಕೇಳೋದು…ಹಹಹ
ನಾವು ಉದ್ಧಾರ ಅಗಲ್ಲಾ ಬಿಡಿ….ಲೈಫ್ ಇಷ್ಟೇನೆ…
ಮತ್ತೆ ಬರ್ತೀನಿ ಹೊಸ ಕಥೆಯೊಂದಿಗೆ.
ಓದಿದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಶತಕೋಟಿ ನಮಸ್ಕಾರಗಳು.
-ಗಣೇಶ ಬರ್ವೆ ಮಣೂರು. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ಮದುವೆ ಯಾಕಾಗಬೇಕು...!?

ನಂಬ್ಕಿಯೇ ದ್ಯಾವ್ರು...!! (ಕುಂದಾಪುರ ಕನ್ನಡ ಆವೃತ್ತಿ)